Goedheid

Goedheid kun je niet programmeren, gewoon omdat dat het onszelf niet lukt om goed te zijn. Omdat we nu eenmaal leven in een samenleving die niet gericht is op geven maar op nemen.

We zijn langzaam maar zeker onze capaciteit om te geven verloren en daarmee ook het nut van geven vergeten. Het begrip geven is langzaam maar zeker verdwenen uit onze samenleving. En vervangen door nemen in welke vorm dan ook, kansen pakken, voordeel krijgen, beter, meer en exclusief. De optelling van dit alles lijkt ons zover te hebben gebracht, dat we bereid zijn daarvoor vrijheden af te staan aan een algoritme.

De soms van regels opgesteld door anderen die bij het bedenken van die regels geen rekening hebben gehouden met goedheid maar met eigenbelang. Ze wilden het goeddoen voor zichzelf en dachten daarbij niet aan een ander.

Hiermee konden weeffouten worden gemaakt in vitale infrastructuur omdat er geen mogelijkheid is tot twijfel. Een optelling dus waarvan het antwoord vast staat, terwijl er geen twijfel bestaat of het antwoord goed is. 

Twijfel is er bij het opstellen van de som er al uitgelaten omdat we wisten welk antwoord we wilden.

Als we daarover nadenken, dan kunnen we niet geloven dat dit echt zo is. Omdat het ongeloofwaardig is en indruist tegen alle denkbeelden die we ons voor kunnen stellen.

En toch hebben we de afgelopen decennia op deze manier veel vrijheden opgeven doordat onze data werd gedeeld. Niet dat we ons bewust waren dat onze data werd gedeeld, we gingen immers nog uit van de goedheid in de mens.

Maar toch kwam deze data steeds vaker in een groot meer van data terecht waaruit gegevens werden gebruikt. Voorbeelden ten over, zo hoefde we bij de belastingdienst niets meer in te vullen, alleen nog maar te controleren. En bij een bezoek aan het ziekenhuis scande we alleen nog ons paspoort. Contant geld werd vervangen door het betalen met een pas of zelfs je telefoon. En langzaam maar zeker raakten we meer gegevens kwijt, dan waar we ons bewust van waren.

Daarbij worden met deze gegevens digitale klonen van ons gemaakt om makkelijker te kunnen voorspellen welke dingen invloed op ons hebben. Zodat we één doelwit worden dat makkelijk te sturen is, richting de vooraf bepaalde uitkomst van de som.

We worden dus langzaam maar zeker geassimileerd tot een groter geheel, waarbij nog een eigenschap kan worden geëlimineerd namelijk twijfel. Twijfel of dingen wel zijn wat we denken of doen wat we dachten waarvoor ze waren gemaakt.

Hiermee gaan dingen opeens een heel eigen leven leiden en lijken onze levens opeens heel veel op de levens van dingen.

Waarmee de essentie van het leven, een optelling van regels lijkt te worden, die bepalen hoe we ons leven leiden. In een samenleving die ons online corrigeert voor niet gewenst gedrag. Door ons een ander beeld van de samenleving te projecteren dan deze in de werkelijkheid zou zijn.

We worden dus geïndoctrineerd met informatie die eerst is uitgetest op onze digitale kloon. Het gewenste resultaat verzekerd en het gestelde doel behaalt met een minimum aan investeringen. We leven dus in een voorspelbare wereld die toewerkt naar een vooraf bepaald doel. Waarbij onze rol vast staat in eentjes en nulletjes en waarvan niet afgeweken kan worden.

Een matrix die ons leven projecteert volgens een vooraf bepaalde route waarvan niet kan worden afgeweken. Maar volgens een route die ons het meest zou behagen en elke reden tot twijfel weg zou nemen.

Ongehoorzaam

Gebeurt er ooit iets zonder reden.

En als dingen gebeuren voor een reden, wat is dan de oorzaak en wanneer vragen we ons af wat er gebeurt.

Alles om ons heen heeft op een of andere manier en reeks van gebeurtenissen die leiden tot een uitkomst. Deze reeks van gebeurtenissen intrigeert mensen om verschillende redenen.

En zorgt ervoor dat we bereid zijn, om er risico’s voor te nemen voor onszelf en anderen.

Dit alles voor een betere wereld, die daarmee wel een klein beetje van haar vrijheid inlevert. Zodat we oorzaken kunnen meten, volgen en registreren om zo zeker te zijn van de uitkomst nog voor deze gebeurt.

Een gecalculeerde samenleving die zich in rechte lijnen beweegt, naar het beoogde doel. Zonder afwijkingen en rimpels dankzij het meten, volgen en registreren van gegevens die we beschikbaar stellen of hebben gesteld, bewust of onbewust.

Gegevens bepalend voor wat we in de nabije toekomst kunnen ervaren en hoe we naar dingen kijken.

Maar een ding moeten we begrijpen het leven wat we hadden is voorbij, alleen voor ons volgende leven kunnen we nog keuzes maken.

Big data die je kunt vasthouden in een hand, mee kunt nemen en waar je eigenaar van bent. 

Beïnvloeden

Social Engineering: nooit gedacht dat we zouden zijn waar we nu zijn.

Social Engineering is opgebouwd uit communicatiestijlen, rapport, invloed, uitlokking, non-verbaal en kritisch denken.

Het scheiden van het nuttige, van het interessante om tot minder gewone informatie te komen.

Werken aan een gerichte stroom informatie die toegespitst op specifieke groep mensen.

Een nauwe, constructieve, proactieve, dialoog gericht op het beïnvloeden van groepen mensen.  Waarbij vertrouwen moet worden gewonen, waarbij het intellectueel uitdagen kernpunten zijn.

Een groep mensen stimuleren en echt onder de huid kruipen. 

Met bestaande gegevens en informatie over individuen in deze groep(zowel kwantitatief als kwalitatief). Begrijpen en registreren, en nieuwe inzichten aanbieden. Stimuleren het individu om nieuwe manieren te vinden om dichter bij hun waarheid te komen, of dat nu is door nieuwe onderzoeksmogelijkheden voor te stellen of door innovatieve samenkomsten te plannen en te houden.

Samenwerking tussen gelijkgestemden met inspirerende briefings en nauw samen te werken om originele ideeën te koesteren.

Om de groep te boeien wordt informatie gecreëerd die voortbouwt op inzichten en lessen uit het verleden om, de toon en positionering te sturen door overtuigende verhalen creëren en creatieve ideeën te kaderen.

Waarbij de platform economie een cruciale rol lijkt te spelen om een specifieke groep mensen te bereiken. En de strategische informatie te kunnen presenteren op computers, mobiele apparaten. Om zodoende zeker te zijn dat de boodschap als een maatkostuum wordt afgeleverd bij de doelgroep.

Nooit eerder bestond er een meer geavanceerde informatie machine.

Algoritmen en AI hebben het mogelijk gemaakt dat ons gedrag is te voorspellen, ons in onze onmiddellijke behoeften kunnen voorzien en onze precieze voorkeuren kunnen filteren op basis van onze gewoonten, intieme interesses en persoonlijke relaties.

In staat te verfijnen en hyper-targeten om een ideologie te verkopen, aangevuld met haat en verdeeldheid.

Dat hierbij het individu opeens opgaat in een groep mensen die welwillend staan tegenover de boodschap. Is wat we aan het begin van de strategie hebben bepaald voor de doelgroep.

Gedragsgegevens verzamelen is gemeen goed, met regelgeving en PR-nachtmerries.
Wie maakt nu deel uit van welk informatie-ecosysteem en speelt een rol bij de verspreiding van informatie die samenleving beïnvloedt. Een diepere integriteit met een meer publieke rol lijkt vereist om de ethiek niet uit het oog te verliezen.

Data compliance

Kun je samenvatten in een aantal verordeningen en regels die worden gehandhaafd door overheidsinstanties. Ze zijn belangrijk omdat ze de norm bepalen wanneer informatie wel en niet mag worden gebruikt. Ze zorgen ervoor dat als informatie wordt gebruikt dit altijd onder dezelfde regels is, wat ons als burgers moet beschermen tegen misbruik. Dat kan bijvoorbeeld met nieuwe Privacyverordening in Europa (AVG): De Algemene Verordening Gegevensbescherming beschermt het individu door de rechten die het individu heeft te benoemen en te regelen wat bedrijven met privacy-informatie mogen doen.

Het is hierbij altijd belangrijk dat er wordt voldaan aan de toepasselijke regelgeving die van toepassing is op de verzamelde informatie. De mate van naleving is soms voor elk bedrijf verschillend om bedrijven beslissen op basis van hun risicobeheer. Sommige voorschriften bieden hiervoor de ruimte volgens deze bedrijven, zoals bijvoorbeeld AVG, dat stelt veiligheid voorop bij het verwerken van persoonlijke informatie. Maar wat houdt dat in? Als zelfs in de regelgevende tekst wordt uitgelegd dat men de veiligheid moet waarborgen volgens het juiste risico. Is er dat bij het verwerken van persoonlijke informatie elke keer opnieuw een risicoanalyse vereist.

Afhankelijk van het risico en de risicoacceptatie moeten immers passende beveiligingsmaatregelen worden genomen.

Wat gebeurt er als men zich niet aan de toepasselijke regelgeving houdt?

Het niet naleven van de geldende regelgeving kan gepaard gaan met een flinke boete. Dat is iets waar bedrijven altijd rekening mee houden bij hun risicobeheer. Naast de boetes is er altijd de mogelijke reputatieschade. Wie wil zaken doen met een bedrijf dat overal in het nieuws is geweest vanwege het niet naleven van de geldende regelgeving?

Waar begin je, wat is het eerste en belangrijkste dat je doet om naleving van wet- en regelgeving te waarborgen?

Als een overzicht krijgen van welke wet- en regelgeving die voor u gegevens van toepassing is, resulteert in een moeras van regels. De toepasselijke wet- en regelgeving is afhankelijk van het land waarin u zich bevindt.

Hoe belangrijk is informatie tegenwoordig in relatie tot regelgeving.

Onze samenleving is steeds meer afhankelijk van informatie en informatiesystemen. Gegevens en informatie zijn tegenwoordig op wereldschaal meer waard dan olie, en als de meeste van uw toekomstige activa informatie zijn, is het verstandig om dat te beschermen.

Een wettelijke vereiste is misschien om een ​​bewustmakingsprogramma voor informatiebeveiliging te hebben. Daarbij zijn phishing en social engineering een bedreiging, belangrijk dus om ervoor te zorgen dat men zich bewust wordt van de risico’s en deze begrijpen.

Hoe zouden we kunnen beginnen met het beschermen van uw informatie?

U moet zich eerst bewust worden van de informatie die anderen van u hebben; de waarde, integriteit, gevoeligheid en waar de informatie zich bevind. Informatie kan worden onderverdeeld in vertrouwelijkheid, integer, beschikbaarheid en het risico van misbruik van laag, gemiddeld naar hoog.

Gestructureerde informatie in databases is relatief beheersbaar omdat u weet welke informatie de database bevat, u weet waar deze zich bevindt en u weet uit welke systemen de informatie stroomt. Ongestructureerde informatie in de vorm van documenten, bestanden, spreadsheets etc. is een ander verhaal.

Voor u informatie beschikbaar stelt moet u begrijpen wat vertrouwelijkheid betekent en wanneer informatie openbaar, beperkt of vertrouwelijk is. 

Gratis kost je data.

Als je apps leuk vindt die gratis zijn, niet opdringerig zijn en geen advertenties hebben, overweeg dan om eens kritisch te kijken naar hoe dat kan en op welke andere manier er geld wordt verdiend Het wordt enorm gewaardeerd.

Als je een gratis app installeert, wordt in de bijsluiter vermeld wat je allemaal gaat delen. En wordt je om toestemming gevraagd om je camera, microfoon, adresboek, foto’s en notities te delen. Bij gratis apps wordt zo voorkomen dat je moet betalen voor de app. Anders dan dat, is het ook mogelijk dat je informatie wordt gedeeld met anderen om te gebruiken, wat betekent dat je de smartphone app verandert in een datastroom.

Houd dus goed in de gaten wat je allemaal deelt met je app die geïnstalleerd staat op je telefoon om te voorkomen dat u automatisch data gaat delen.

Neem even de tijd want de makers van de app zullen je geen bedankje sturen, of een eenvoudig briefje wat er met je data is gedaan, in de stad, de provincie, het land en DE WERELD.

Het is tijd voor een samenvatting van het afgelopen jaar … en 20 redenen om volgend jaar minder persoonlijke data onbewust te gaan delen.

2020 … wat een jaar! We hebben een jaar vol onverwachte wendingen meegemaakt, waarvan de meeste van ons niet bepaald vrolijk waren. Toch is het, zoals in de meeste donkere wolken, altijd mogelijk om een lichtpuntje te vinden.

Daarom hebben we deze post geschreven. Ja, we hebben 20 redenen gevonden waarom we geen persoonlijke data onbewust zouden moeten delen, we wilden deze graag met u delen. Maar we weten dat u deze dan waarschijnlijk ook niet zult lezen en weg klikken. 

Mensenrechten

Zijn mensenrechten van belang in onze samenlevingen? Het mensenrechtenstelsel wordt immers voortdurend bedreigd – afgedaan omdat politieke correctheid te ver is gegaan, alleen de elite dient, en als ongemakkelijke belemmering snel optreden in de weg staat.

Terwijl mensenrechten duidelijk belangrijk zijn voor mensen. En  mensenrechten bijdragen tot eerlijkere samenleving. Toch is er weinig reden voor zelfgenoegzaamheid: want niet iedereen heeft er evenveel baat bij, en sommigen halen er een oneerlijk voordeel uit.

Degenen die moeite hebben om de eindjes aan elkaar te knopen, en degenen met een lager opleidingsniveau, zullen eerder dergelijke opvattingen hebben. En zijn in de praktijk vaak sceptisch over rechten, hechten waarde aan principes, en geloven niet in vrije en eerlijke verkiezingen. Terwijl andere opvattingen over aspecten van onze samenlevingen sterk uiteen lopen. Het belang van het beschermen van de rechten van minderheidsgroepen verdeelt de meningen het sterkst. Daarbij vinden jongeren tussen 16 en 29 jaar oud het functioneren van onze samenlevingen minder belangrijk.

Soms is het gebrek aan vertrouwen opvallend. Velen geloven dat reguliere partijen en politici niet om hen geven. Een meerderheid van de mensen denkt ook dat het krijgen van een baan verband houdt met het behoren een bepaalde groep in de samenleving. Een kwart is van mening dat rechters in het rechtssysteem zelden of nooit ontsnappen aan de invloed van de overheid.

Directe ervaringen met corruptie zijn over het algemeen weinig en een op de vier vindt het aanvaardbaar is een gunst te verlenen om een ​​hangende zaak te bespoedigen. Daarbij is de nonchalance onder de jongeren misschien wel het meest verontrustend.

We hopen dat er met brede inspanningen voor gezorgd kan worden, dat de grondrechten echte voordelen opleveren voor iedereen.

De wet

De wet digitale markten

De Wet digitale markten pakt de negatieve gevolgen aan die voortvloeien uit bepaald gedrag van platforms die optreden als digitale “poortwachters” voor de interne markt. Dit zijn platforms die een aanzienlijke impact hebben op de interne markt, dienen als een belangrijke toegangspoort voor zakelijke gebruikers om hun klanten te bereiken en die een diepgewortelde en duurzame positie innemen of naar verwachting zullen genieten. Dit kan hen de macht geven om op te treden als particuliere regelgevers en om te fungeren als knelpunten tussen bedrijven en consumenten. Soms hebben dergelijke bedrijven controle over hele platformecosystemen. Wanneer een poortwachter zich inlaat met oneerlijke handelspraktijken, kan hij voorkomen of vertragen dat waardevolle en innovatieve diensten van zijn zakelijke gebruikers en concurrenten de consument bereiken. Voorbeelden van deze praktijken zijn onder meer het oneerlijk gebruik van gegevens van bedrijven die op deze platforms actief zijn, of situaties waarin gebruikers vastzitten aan een bepaalde dienst en beperkte mogelijkheden hebben om over te schakelen naar een andere.

De wet op de digitale markten bouwt voort op het horizontale platform voor zakelijke regelgeving, op de bevindingen van het EU-waarnemingscentrum voor de onlineplatformeconomie en op de uitgebreide ervaring van de Commissie met het omgaan met onlinemarkten door handhaving van het mededingingsrecht. Het bevat met name geharmoniseerde regels die deze oneerlijke praktijken door poortwachters definiëren en verbieden, en voorziet in een handhavingsmechanisme op basis van marktonderzoeken. Hetzelfde mechanisme zal ervoor zorgen dat de verplichtingen die in de verordening worden uiteengezet, up-to-date worden gehouden in de constant evoluerende digitale realiteit.

Concreet zal de wet digitale markten:

* Alleen van toepassing zijn op grote aanbieders van de belangrijkste platformdiensten die het meest vatbaar zijn voor oneerlijke praktijken, zoals zoekmachines, sociale netwerken of onlinetussenhandelsdiensten, die voldoen aan de objectieve wettelijke criteria om als poortwachters te worden aangewezen;

* Definieer kwantitatieve drempels als basis om veronderstelde poortwachters te identificeren. De Commissie krijgt ook de bevoegdheid om bedrijven aan te wijzen als poortwachters na een marktonderzoek;

* Een aantal praktijken verbieden die duidelijk oneerlijk zijn, zoals het blokkeren van gebruikers om vooraf geïnstalleerde software of apps te verwijderen;

* Poortwachters verplichten om proactief bepaalde maatregelen te nemen, zoals gerichte maatregelen om de software van derden goed te laten functioneren en te laten samenwerken met hun eigen diensten;

* Opleggen van sancties voor niet-naleving, waaronder boetes tot 10% van de wereldwijde omzet van de poortwachter, om de effectiviteit van de nieuwe regels te waarborgen. Voor terugkerende overtreders kunnen deze sancties ook de verplichting inhouden om structurele maatregelen te nemen, die zich mogelijk kunnen uitstrekken tot de afstoting van bepaalde bedrijven, waar geen andere even effectieve alternatieve maatregel beschikbaar is om naleving te garanderen;

* De Commissie toestaan gericht marktonderzoek uit te voeren om te beoordelen of er nieuwe poortwachterspraktijken en -diensten aan deze regels moeten worden toegevoegd om ervoor te zorgen dat de nieuwe poortwachtersregels gelijke tred houden met het snelle tempo van de digitale markten.

Europesche voorstellen

Een ambitieuze hervorming van de digitale ruimte, en een uitgebreide reeks nieuwe regels voor alle digitale diensten, waaronder sociale media, onlinemarktplaatsen en andere onlineplatforms die in de Europese Unie actief zijn.

Krijgen nieuwe regels die de consumenten en hun grondrechten online beter zullen beschermen en leiden tot eerlijkere en meer open digitale markt voor iedereen.

Een modern wetboek voor de hele interne Europesche markt zal innovatie, groei en concurrentievermogen stimuleren en gebruikers nieuwe, betere en betrouwbare onlinediensten bieden.

Twee voorstellen dienen één doel: ervoor zorgen dat wij, als gebruikers, online toegang hebben tot een ruime keuze aan veilige producten en diensten. En bedrijven die vrij en eerlijk online kunnen concurreren, net als offline.

Met geharmoniseerde regels, ex ante-verplichtingen, beter toezicht, snelle handhaving en afschrikkende sancties, gaat de Europesche Unie ervoor zorgen dat iedereen die digitale diensten aanbiedt en gebruikt in Europa profiteert van veiligheid, vertrouwen, innovatie en zakelijke kansen.

Concreet zal de Digital Services Act een reeks nieuwe, geharmoniseerde EU-brede verplichtingen voor digitale diensten introduceren, zorgvuldig gegradueerd op basis van de omvang en impact van die diensten, zoals:

* Regels voor het verwijderen van illegale goederen, diensten of inhoud online;

* Waarborgen voor gebruikers van wie de inhoud per abuis door platforms is verwijderd;

* Nieuwe verplichtingen voor zeer grote platforms om op risico gebaseerde maatregelen te nemen om misbruik van hun systemen te voorkomen;

* Brede transparantiemaatregelen, onder meer over onlinereclame en over de algoritmen die worden gebruikt om inhoud aan gebruikers aan te bevelen;

* Nieuwe bevoegdheden om te onderzoeken hoe platforms werken, onder meer door de toegang van onderzoekers tot belangrijke platformgegevens te vergemakkelijken;

* Nieuwe regels voor de traceerbaarheid van zakelijke gebruikers op onlinemarktplaatsen om verkopers van illegale goederen of diensten op te sporen;

* Een innovatief samenwerkingsproces tussen overheidsinstanties om een effectieve handhaving in de hele interne markt te waarborgen.

Platforms die meer dan 10% van de EU-bevolking (45 miljoen gebruikers) bereiken, worden als systemisch van aard beschouwd en zijn niet alleen onderworpen aan specifieke verplichtingen om hun eigen risico’s te beheersen, maar ook aan een nieuwe toezichtstructuur. Dit nieuwe verantwoordingskader zal bestaan uit een raad van nationale coördinatoren voor digitale diensten, met speciale bevoegdheden voor de Commissie om toezicht te houden op zeer grote platforms, inclusief de mogelijkheid om ze rechtstreeks te bestraffen.

Waarom data?

Waarde van data ligt in het stellen van de juiste vraag, voor je data gaat verzamelen.

Bij het stellen van de juiste vraag, is het bedenken van de juiste vraagstelling, het meest uitdagende onderdeel.

Wanneer je hoort ‘we hebben dit nodig’ of ‘we hebben dat nodig’. Is dit niet direct te vertalen in tastbare doelen of probleemstellingen. Een doel als ‘Laten we de processen verbeteren’ is relatief duidelijk, maar het is slechts de eerste zin van een opdracht. Verbetering vanaf welk punt? Wat is? Over wat hebben we het? Voor wat? Met wat? Hoe kunnen we de resultaten meten? En wat willen we uiteindelijk? Meer, meer, meer, meer, meer en meer. En wat als het antwoord “al het bovenstaande” is? Nu, dat klinkt zeker als een open vraag.

Er bestaat niet zoiets als een perfecte data, datasets worden gevuld met ontbrekende, ongeldige of inconsistente waarden die uit allerlei bronnen komen. het repareren en standaardiseren van verstrekte gegevens is soms 80% van al het werk.

Daarbij is data niet altijd van onbesproken bron en kunnen gegevens gekleurd zijn door ontbreken van groepen. Of juist een sterke vertegenwoordiging van een groep ten opzichte van andere groepen. Daarbij kan ook de toestemming van de oorspronkelijke bron ontbreken wat de waarde van de data sterk beïnvloed.

Ook kunnen er beslissingen worden gemaakt die verderop in het traject zorgen voor ongewenste neven effecten. Waardoor er groepen in de samenleving niet langer vertegenwoordigd zijn. Dit alles kan samenhangen met de vragen die zijn gesteld bij de start van een traject. Waarbij een vraag prefigeert boven alle andere, hebben de groepen waar vanuit de data afkomstig uitdrukkelijk toestemming gegeven voor gebruik.

Datalek

Waarom zouden we ons zorgen moeten maken over een datalek?

We geloven dat we immuun zijn voor de gevolgen van een datalek en dat is onjuist, aangezien wij, de reden, de uiteindelijke slachtoffers zijn in deze vorm van cybercriminaliteit.

Een datalek is een incident waarbij cybercriminelen, met succes een bedrijfsnetwerk binnendringen en klant- en bedrijfsgegevens stelen, die vervolgens worden misbruikt voor criminele activiteiten.

Hoewel we niet vaak iets horen over datalekken, nemen ze gestaag toe. Naar verluidt is het aantal datalekken in 2020 bijna verdubbeld in vergelijking met 2019.

Bij een datalek krijgt de cybercrimineel uw persoonlijke gegevens, waardoor u kwetsbaar wordt. Cybercriminelen kunnen uw account gebruiken om geld aan te vragen bij uw familieleden, vrienden en kennissen. Je account kan gebruikt worden voor phishing-campagnes. En het kan ook gebruikt worden om spam-e-mails te verzenden met malware of ransomware.

Gebruikt u dezelfde combinatie van gebruikersnaam en wachtwoord om toegang te krijgen tot verschillende online services. Dan is de kans groot dat uw account bij verschillende online services wordt gehackt en wordt misbruikt. De opgeslagen creditcardgegevens kunnen op die manier worden buit gemaakt en verkocht. Nieuwe kredieten kunnen worden aangevraagd waardoor u een lening aangaat waarvan u het bestaan niet weet, maar die u wel mag terugbetalen. Ook het witwassen van geld, waarvoor u de juridische gevolgen ondervindt wanneer dit misdrijf aan het licht komt.

Maar de grootste schade die een datalek kan toebrengen, is aan uw digitale identiteit.

Bedrijven gebruiken digitale identiteiten om onderscheid te maken tussen goede en slechte klanten. Als uw digitale identiteit wordt aangetast, kan een bedrijf u uitsluiten van hun online services. U wordt met argwaan behandelen en transacties kunnen worden geweigerd. Dit kan uw digitale leven omvergooien en u tijd, moeite en middelen kosten om uw ware identiteit opnieuw op te bouwen.

De gevolgen van een datalek gaan daarom gepaard met een aantal ongewenste gevolgen, waarbij het opschorten van accounts en identiteitsdiefstal een reëel gevaar zijn. En wat ook nog eens gepaard kan gaan met veel stress, nieuwe wachtwoorden en grote inspanningen om uw identiteit te herstellen.