Maand: december 2020

Als je apps leuk vindt die gratis zijn, niet opdringerig zijn en geen advertenties hebben, overweeg dan om eens kritisch te kijken naar hoe dat kan en op welke andere manier er geld wordt verdiend Het wordt enorm gewaardeerd.

Als je een gratis app installeert, wordt in de bijsluiter vermeld wat je allemaal gaat delen. En wordt je om toestemming gevraagd om je camera, microfoon, adresboek, foto’s en notities te delen. Bij gratis apps wordt zo voorkomen dat je moet betalen voor de app. Anders dan dat, is het ook mogelijk dat je informatie wordt gedeeld met anderen om te gebruiken, wat betekent dat je de smartphone app verandert in een datastroom.

Houd dus goed in de gaten wat je allemaal deelt met je app die geïnstalleerd staat op je telefoon om te voorkomen dat u automatisch data gaat delen.

Neem even de tijd want de makers van de app zullen je geen bedankje sturen, of een eenvoudig briefje wat er met je data is gedaan, in de stad, de provincie, het land en DE WERELD.

Het is tijd voor een samenvatting van het afgelopen jaar … en 20 redenen om volgend jaar minder persoonlijke data onbewust te gaan delen.

2020 … wat een jaar! We hebben een jaar vol onverwachte wendingen meegemaakt, waarvan de meeste van ons niet bepaald vrolijk waren. Toch is het, zoals in de meeste donkere wolken, altijd mogelijk om een lichtpuntje te vinden.

Daarom hebben we deze post geschreven. Ja, we hebben 20 redenen gevonden waarom we geen persoonlijke data onbewust zouden moeten delen, we wilden deze graag met u delen. Maar we weten dat u deze dan waarschijnlijk ook niet zult lezen en weg klikken. 

Zijn mensenrechten van belang in onze samenlevingen? Het mensenrechtenstelsel wordt immers voortdurend bedreigd – afgedaan omdat politieke correctheid te ver is gegaan, alleen de elite dient, en als ongemakkelijke belemmering snel optreden in de weg staat.

Terwijl mensenrechten duidelijk belangrijk zijn voor mensen. En  mensenrechten bijdragen tot eerlijkere samenleving. Toch is er weinig reden voor zelfgenoegzaamheid: want niet iedereen heeft er evenveel baat bij, en sommigen halen er een oneerlijk voordeel uit.

Degenen die moeite hebben om de eindjes aan elkaar te knopen, en degenen met een lager opleidingsniveau, zullen eerder dergelijke opvattingen hebben. En zijn in de praktijk vaak sceptisch over rechten, hechten waarde aan principes, en geloven niet in vrije en eerlijke verkiezingen. Terwijl andere opvattingen over aspecten van onze samenlevingen sterk uiteen lopen. Het belang van het beschermen van de rechten van minderheidsgroepen verdeelt de meningen het sterkst. Daarbij vinden jongeren tussen 16 en 29 jaar oud het functioneren van onze samenlevingen minder belangrijk.

Soms is het gebrek aan vertrouwen opvallend. Velen geloven dat reguliere partijen en politici niet om hen geven. Een meerderheid van de mensen denkt ook dat het krijgen van een baan verband houdt met het behoren een bepaalde groep in de samenleving. Een kwart is van mening dat rechters in het rechtssysteem zelden of nooit ontsnappen aan de invloed van de overheid.

Directe ervaringen met corruptie zijn over het algemeen weinig en een op de vier vindt het aanvaardbaar is een gunst te verlenen om een ​​hangende zaak te bespoedigen. Daarbij is de nonchalance onder de jongeren misschien wel het meest verontrustend.

We hopen dat er met brede inspanningen voor gezorgd kan worden, dat de grondrechten echte voordelen opleveren voor iedereen.

De wet digitale markten

De Wet digitale markten pakt de negatieve gevolgen aan die voortvloeien uit bepaald gedrag van platforms die optreden als digitale “poortwachters” voor de interne markt. Dit zijn platforms die een aanzienlijke impact hebben op de interne markt, dienen als een belangrijke toegangspoort voor zakelijke gebruikers om hun klanten te bereiken en die een diepgewortelde en duurzame positie innemen of naar verwachting zullen genieten. Dit kan hen de macht geven om op te treden als particuliere regelgevers en om te fungeren als knelpunten tussen bedrijven en consumenten. Soms hebben dergelijke bedrijven controle over hele platformecosystemen. Wanneer een poortwachter zich inlaat met oneerlijke handelspraktijken, kan hij voorkomen of vertragen dat waardevolle en innovatieve diensten van zijn zakelijke gebruikers en concurrenten de consument bereiken. Voorbeelden van deze praktijken zijn onder meer het oneerlijk gebruik van gegevens van bedrijven die op deze platforms actief zijn, of situaties waarin gebruikers vastzitten aan een bepaalde dienst en beperkte mogelijkheden hebben om over te schakelen naar een andere.

De wet op de digitale markten bouwt voort op het horizontale platform voor zakelijke regelgeving, op de bevindingen van het EU-waarnemingscentrum voor de onlineplatformeconomie en op de uitgebreide ervaring van de Commissie met het omgaan met onlinemarkten door handhaving van het mededingingsrecht. Het bevat met name geharmoniseerde regels die deze oneerlijke praktijken door poortwachters definiëren en verbieden, en voorziet in een handhavingsmechanisme op basis van marktonderzoeken. Hetzelfde mechanisme zal ervoor zorgen dat de verplichtingen die in de verordening worden uiteengezet, up-to-date worden gehouden in de constant evoluerende digitale realiteit.

Concreet zal de wet digitale markten:

* Alleen van toepassing zijn op grote aanbieders van de belangrijkste platformdiensten die het meest vatbaar zijn voor oneerlijke praktijken, zoals zoekmachines, sociale netwerken of onlinetussenhandelsdiensten, die voldoen aan de objectieve wettelijke criteria om als poortwachters te worden aangewezen;

* Definieer kwantitatieve drempels als basis om veronderstelde poortwachters te identificeren. De Commissie krijgt ook de bevoegdheid om bedrijven aan te wijzen als poortwachters na een marktonderzoek;

* Een aantal praktijken verbieden die duidelijk oneerlijk zijn, zoals het blokkeren van gebruikers om vooraf geïnstalleerde software of apps te verwijderen;

* Poortwachters verplichten om proactief bepaalde maatregelen te nemen, zoals gerichte maatregelen om de software van derden goed te laten functioneren en te laten samenwerken met hun eigen diensten;

* Opleggen van sancties voor niet-naleving, waaronder boetes tot 10% van de wereldwijde omzet van de poortwachter, om de effectiviteit van de nieuwe regels te waarborgen. Voor terugkerende overtreders kunnen deze sancties ook de verplichting inhouden om structurele maatregelen te nemen, die zich mogelijk kunnen uitstrekken tot de afstoting van bepaalde bedrijven, waar geen andere even effectieve alternatieve maatregel beschikbaar is om naleving te garanderen;

* De Commissie toestaan gericht marktonderzoek uit te voeren om te beoordelen of er nieuwe poortwachterspraktijken en -diensten aan deze regels moeten worden toegevoegd om ervoor te zorgen dat de nieuwe poortwachtersregels gelijke tred houden met het snelle tempo van de digitale markten.

Een ambitieuze hervorming van de digitale ruimte, en een uitgebreide reeks nieuwe regels voor alle digitale diensten, waaronder sociale media, onlinemarktplaatsen en andere onlineplatforms die in de Europese Unie actief zijn.

Krijgen nieuwe regels die de consumenten en hun grondrechten online beter zullen beschermen en leiden tot eerlijkere en meer open digitale markt voor iedereen.

Een modern wetboek voor de hele interne Europesche markt zal innovatie, groei en concurrentievermogen stimuleren en gebruikers nieuwe, betere en betrouwbare onlinediensten bieden.

Twee voorstellen dienen één doel: ervoor zorgen dat wij, als gebruikers, online toegang hebben tot een ruime keuze aan veilige producten en diensten. En bedrijven die vrij en eerlijk online kunnen concurreren, net als offline.

Met geharmoniseerde regels, ex ante-verplichtingen, beter toezicht, snelle handhaving en afschrikkende sancties, gaat de Europesche Unie ervoor zorgen dat iedereen die digitale diensten aanbiedt en gebruikt in Europa profiteert van veiligheid, vertrouwen, innovatie en zakelijke kansen.

Concreet zal de Digital Services Act een reeks nieuwe, geharmoniseerde EU-brede verplichtingen voor digitale diensten introduceren, zorgvuldig gegradueerd op basis van de omvang en impact van die diensten, zoals:

* Regels voor het verwijderen van illegale goederen, diensten of inhoud online;

* Waarborgen voor gebruikers van wie de inhoud per abuis door platforms is verwijderd;

* Nieuwe verplichtingen voor zeer grote platforms om op risico gebaseerde maatregelen te nemen om misbruik van hun systemen te voorkomen;

* Brede transparantiemaatregelen, onder meer over onlinereclame en over de algoritmen die worden gebruikt om inhoud aan gebruikers aan te bevelen;

* Nieuwe bevoegdheden om te onderzoeken hoe platforms werken, onder meer door de toegang van onderzoekers tot belangrijke platformgegevens te vergemakkelijken;

* Nieuwe regels voor de traceerbaarheid van zakelijke gebruikers op onlinemarktplaatsen om verkopers van illegale goederen of diensten op te sporen;

* Een innovatief samenwerkingsproces tussen overheidsinstanties om een effectieve handhaving in de hele interne markt te waarborgen.

Platforms die meer dan 10% van de EU-bevolking (45 miljoen gebruikers) bereiken, worden als systemisch van aard beschouwd en zijn niet alleen onderworpen aan specifieke verplichtingen om hun eigen risico’s te beheersen, maar ook aan een nieuwe toezichtstructuur. Dit nieuwe verantwoordingskader zal bestaan uit een raad van nationale coördinatoren voor digitale diensten, met speciale bevoegdheden voor de Commissie om toezicht te houden op zeer grote platforms, inclusief de mogelijkheid om ze rechtstreeks te bestraffen.

Waarde van data ligt in het stellen van de juiste vraag, voor je data gaat verzamelen.

Bij het stellen van de juiste vraag, is het bedenken van de juiste vraagstelling, het meest uitdagende onderdeel.

Wanneer je hoort ‘we hebben dit nodig’ of ‘we hebben dat nodig’. Is dit niet direct te vertalen in tastbare doelen of probleemstellingen. Een doel als ‘Laten we de processen verbeteren’ is relatief duidelijk, maar het is slechts de eerste zin van een opdracht. Verbetering vanaf welk punt? Wat is? Over wat hebben we het? Voor wat? Met wat? Hoe kunnen we de resultaten meten? En wat willen we uiteindelijk? Meer, meer, meer, meer, meer en meer. En wat als het antwoord “al het bovenstaande” is? Nu, dat klinkt zeker als een open vraag.

Er bestaat niet zoiets als een perfecte data, datasets worden gevuld met ontbrekende, ongeldige of inconsistente waarden die uit allerlei bronnen komen. het repareren en standaardiseren van verstrekte gegevens is soms 80% van al het werk.

Daarbij is data niet altijd van onbesproken bron en kunnen gegevens gekleurd zijn door ontbreken van groepen. Of juist een sterke vertegenwoordiging van een groep ten opzichte van andere groepen. Daarbij kan ook de toestemming van de oorspronkelijke bron ontbreken wat de waarde van de data sterk beïnvloed.

Ook kunnen er beslissingen worden gemaakt die verderop in het traject zorgen voor ongewenste neven effecten. Waardoor er groepen in de samenleving niet langer vertegenwoordigd zijn. Dit alles kan samenhangen met de vragen die zijn gesteld bij de start van een traject. Waarbij een vraag prefigeert boven alle andere, hebben de groepen waar vanuit de data afkomstig uitdrukkelijk toestemming gegeven voor gebruik.

Waarom zouden we ons zorgen moeten maken over een datalek?

We geloven dat we immuun zijn voor de gevolgen van een datalek en dat is onjuist, aangezien wij, de reden, de uiteindelijke slachtoffers zijn in deze vorm van cybercriminaliteit.

Een datalek is een incident waarbij cybercriminelen, met succes een bedrijfsnetwerk binnendringen en klant- en bedrijfsgegevens stelen, die vervolgens worden misbruikt voor criminele activiteiten.

Hoewel we niet vaak iets horen over datalekken, nemen ze gestaag toe. Naar verluidt is het aantal datalekken in 2020 bijna verdubbeld in vergelijking met 2019.

Bij een datalek krijgt de cybercrimineel uw persoonlijke gegevens, waardoor u kwetsbaar wordt. Cybercriminelen kunnen uw account gebruiken om geld aan te vragen bij uw familieleden, vrienden en kennissen. Je account kan gebruikt worden voor phishing-campagnes. En het kan ook gebruikt worden om spam-e-mails te verzenden met malware of ransomware.

Gebruikt u dezelfde combinatie van gebruikersnaam en wachtwoord om toegang te krijgen tot verschillende online services. Dan is de kans groot dat uw account bij verschillende online services wordt gehackt en wordt misbruikt. De opgeslagen creditcardgegevens kunnen op die manier worden buit gemaakt en verkocht. Nieuwe kredieten kunnen worden aangevraagd waardoor u een lening aangaat waarvan u het bestaan niet weet, maar die u wel mag terugbetalen. Ook het witwassen van geld, waarvoor u de juridische gevolgen ondervindt wanneer dit misdrijf aan het licht komt.

Maar de grootste schade die een datalek kan toebrengen, is aan uw digitale identiteit.

Bedrijven gebruiken digitale identiteiten om onderscheid te maken tussen goede en slechte klanten. Als uw digitale identiteit wordt aangetast, kan een bedrijf u uitsluiten van hun online services. U wordt met argwaan behandelen en transacties kunnen worden geweigerd. Dit kan uw digitale leven omvergooien en u tijd, moeite en middelen kosten om uw ware identiteit opnieuw op te bouwen.

De gevolgen van een datalek gaan daarom gepaard met een aantal ongewenste gevolgen, waarbij het opschorten van accounts en identiteitsdiefstal een reëel gevaar zijn. En wat ook nog eens gepaard kan gaan met veel stress, nieuwe wachtwoorden en grote inspanningen om uw identiteit te herstellen.