My Sensor Data

Commissie lanceert Digital Commons EDIC ter ondersteuning van soevereine Europese digitale infrastructuur en technologie

Op 29 oktober heeft de Europese Commissie een besluit aangenomen tot oprichting van het Digital Commons European Digital Infrastructure Consortium (DC-EDIC), een nieuw instrument waarmee lidstaten gezamenlijk grensoverschrijdende digitale infrastructuren kunnen ontwikkelen, implementeren en exploiteren met een eigen governance en rechtspersoonlijkheid.

DC-EDIC krijgt zijn statutaire zetel in Parijs. Frankrijk, Duitsland, Nederland en Italië zijn de oprichters. Andere lidstaten kunnen zich te allen tijde onder eerlijke en redelijke voorwaarden aansluiten.

Achtergrond en wat DC-EDIC gaat doen
De afhankelijkheid van Europa van geïmporteerde digitale infrastructuren en technologieën creëert kwetsbaarheden voor de economie en democratie. Daarom is het een strategische prioriteit voor Europa om open, interoperabele en soevereine alternatieven te versterken.

De taak van DC-EDIC is het implementeren van een meerlandenproject rond Digital Commons op het gebied van Europese gemeenschappelijke data-infrastructuur en -diensten en geconnecteerde overheidsadministratie. Het bundelt de middelen van de lidstaten en coördineert met gemeenschappen om digitale commons te ontwikkelen, onderhouden en op te schalen en de toepassing ervan te vergemakkelijken. Kernacties zijn onder meer:

Het opbouwen van een Europese gemeenschap van publieke, private en maatschappelijke belanghebbenden

Het vergemakkelijken van de toegang tot financiering, onder meer via een fysieke en online one-stop-shop en expertisecentrum

Het aanbieden van juridische en technische ondersteuning voor onderhoud en opschaling

Het verstrekken van beleidsadvies en bewustmaking

Het coördineren van en deelnemen aan concrete meerlandenprojecten die verankerd zijn in digitale commons.

Hoe het in de praktijk zal werken
De Ledenvergadering zal een implementatiestrategie vaststellen, die tijdens de opstart wordt ondersteund door een ad-hoccomité voor implementatiestrategie. Een directeur houdt toezicht op het dagelijks beheer en de coördinatie met belanghebbenden en een adviesraad kan strategische oriëntaties aannemen, indien nodig ondersteund door werkgroepen. De toegang tot de DC-EDIC-infrastructuren en -activiteiten is open, transparant en niet-discriminerend, inclusief test- en experimenteerfaciliteiten.

Belangrijkste kenmerken, verwachte resultaten en volgende stappen
Om hergebruik en transparantie te maximaliseren, wordt alle gezamenlijk ontwikkelde software standaard vrijgegeven onder gratis en open source-licenties. Aanbestedingen zullen volgens non-discriminatieprincipes plaatsvinden en het databeleid schrijft AVG-conforme praktijken voor, inclusief regelingen voor het onderzoeken van beveiligingsinbreuken. Komende mijlpalen zijn onder andere de officiële werving van de directeur en het oprichtersteam en de lancering van een DEP-ondersteuningsproject. Tegen 2027 zal DC-EDIC een one-stop-shop en expertisecentrum opleveren, plus een Digital Commons Forum en Award, en een jaarlijks rapport over de stand van zaken van Digital Commons. De officiële lancering van EDIC staat gepland voor december 2025.

DC-EDIC opent een nieuw hoofdstuk voor de digitale toekomst van Europa en helpt overheden, bedrijven en burgers te profiteren van betrouwbare, interoperabele en herbruikbare digitale bouwstenen die in en voor Europa zijn ontwikkeld.

Europees Consortium voor Digitale Infrastructuur – EDIC
Het Europees Consortium voor Digitale Infrastructuur (EDIC) is een wettelijk kader dat lidstaten helpt bij het opzetten en uitvoeren van meerlandenprojecten.

Wat is een EDIC?
Het Europees Consortium voor Digitale Infrastructuur (EDIC) is een instrument dat lidstaten ter beschikking wordt gesteld in het kader van het Digital Decade Policy Programme 2030 om de opzet en uitvoering van meerlandenprojecten te versnellen en te vereenvoudigen. EDIC’s maken het mogelijk de algemene doelstellingen en streefcijfers van het Digitale Decennium te behalen.

Elk EDIC is een rechtspersoon die is opgericht bij besluit van de Commissie, na aanvraag door ten minste drie lidstaten en goedkeuring door de Commissie. De oprichtende lidstaten bepalen de bestuursstructuur en andere regels voor de werking van het EDIC in de statuten. De begroting is gebaseerd op de bijdragen van de leden, aangevuld met andere inkomstenbronnen, waaronder EU- en nationale subsidies. De zetel van een EDIC is in een deelnemende lidstaat en de rechtspersoonlijkheid ervan moet door alle lidstaten worden erkend.

Een EDIC kan een project in meerdere landen uitvoeren door gezamenlijke infrastructuur te implementeren, diensten te leveren en – indien de oprichtende lidstaten dat wenselijk achten – publieke instanties, private instanties, eindgebruikers en de industrie samen te brengen.

Eerste EDIC’s in oprichting

Alliance for Language Technologies European Digital Infrastructure Consortium (ALT-EDIC)

Het Alliance for Language Technologies European Digital Infrastructure Consortium (ALT-EDIC) streeft ernaar de schaarste aan Europese taaldata aan te pakken die beschikbaar zijn voor het trainen van oplossingen voor kunstmatige intelligentie (AI). Dit samenwerkingsinitiatief beoogt een gemeenschappelijke Europese infrastructuur voor taaltechnologieën te ontwikkelen. Dit zal resulteren in de creatie van ‘grote taalmodellen’ van Europese regionale en officiële talen. Het doel is om deze modellen te gebruiken om de ontwikkeling van geavanceerde AI-modellen die mensachtige taal kunnen begrijpen en genereren, te stimuleren. Het ALT-EDIC zal het digitale concurrentievermogen bevorderen, de taaldiversiteit behouden en de culturele rijkdom in Europa bevorderen.

Uitvoeringsbesluit van de Commissie tot oprichting van het Europees Consortium voor Digitale Infrastructuur voor de Alliantie voor Taaltechnologieën (ALT-EDIC)

CitiVERSE

Het initiatief Networked Local Digital Twins towards the CitiVERSE (LDT CitiVERSE EDIC) heeft tot doel bestaande lokale digitale tweelingen in heel Europa met elkaar te verbinden en vormt de basis voor de EU CitiVERSE. Lokale digitale tweelingen zijn virtuele representaties van de fysieke activa, processen en systemen van een stad. Digitale tweelingen gebruiken data, analyses en AI om realtime simulatiemodellen te creëren die de steden die ze vertegenwoordigen weerspiegelen. CitiVERSE, officieel opgericht op 12 december in Valencia, zet een nieuwe wereldwijde standaard voor coöperatieve ontwikkeling van slimme steden. Het richt zich op AI-gebaseerde oplossingen om stadsplanning te verbeteren en beter aan te passen, inclusief simulaties die (onder andere) de impact van veranderende verkeersomstandigheden op luchtkwaliteit, CO2-reductie en congestie aanpakken. Daarnaast onderzoekt het generatieve AI-gebaseerde virtual reality-toepassingen om de interactie met burgers te verbeteren (bijvoorbeeld door de raadpleging en het begrip van geplande stedelijke veranderingen te vereenvoudigen). Het CitiVerse EDIC omvat momenteel 14 EU-lidstaten en breidt zich snel uit.

Uitvoeringsbesluit van de Commissie tot oprichting van het Europees Consortium voor Digitale Infrastructuur voor Genetwerkte Lokale Digitale Tweelingen voor CitiVERSE

Digital Commons Europees Consortium voor Digitale Infrastructuur (DC-EDIC)

Het Digital Commons EDIC (DC-EDIC) heeft als doel een Europese gemeenschap rond digitale commons te bouwen door de toegang tot financiering te vergemakkelijken, ontwikkeling en opschaling te ondersteunen, publieke bijdragen te versterken en deel te nemen aan digitale commonsprojecten. Het zal fungeren als een one-stop-shop voor belanghebbenden zoals open-sourcecommunity’s, overheidsinstanties en ontwikkelaars, dienen als incubator voor strategische digitale commons en gezamenlijke projecten (zoals een Europese digitale werkplek) versnellen. DC-EDIC, opgericht als EDIC met zetel in Parijs, verenigt Frankrijk, Duitsland, Nederland en Italië als oprichters, met België, Luxemburg, Slovenië en Polen als waarnemers.

Uitvoeringsbesluit van de Commissie tot oprichting van het Europees Consortium voor Digitale Infrastructuur voor Digital Commons (DC-EDIC)

EDIC voor Europees Blockchain Partnerschap en Europese Blockchain Service Infrastructure (EUROPEUM-EDIC)

Dit EDIC zal het bestaande ecosysteem van de Europese Blockchain Service Infrastructure (EBSI) verder ontwikkelen. Het zal de exploitatie van het EBSI verder uitbouwen en uitbreiden om EU-brede grensoverschrijdende diensten te leveren, met name overheidsdiensten. Het doel van het EDIC is het versterken van vertrouwen en cyberweerbaarheid in overeenstemming met de EU-regelgeving, waaronder het onlangs aangenomen Europees kader voor digitale identiteit. Het zal ook grensoverschrijdende samenwerking tussen overheden op het gebied van Web3 en gedecentraliseerde technologieën ondersteunen en innovatie en interoperabiliteit van dergelijke oplossingen bevorderen.

Overlapping met andere technologieën.

Uitvoeringsbesluit (EU) 2024/1432 van de Commissie van 21 mei 2024 tot oprichting van het Europees Consortium voor Digitale Infrastructuur voor een Europees Blockchainpartnerschap en een Europese Blockchain-dienstverleningsinfrastructuur (EUROPEUM-EDIC) (europa.eu)

Voordelen en het doel van een EDIC
EDIC’s combineren een aantal voordelen voor projecten op digitaal gebied, die verder gaan dan alleen onderzoek. Zo hebben lidstaten de meerderheid van de stemmen in de ledenvergadering, wat hen een beslissende rol geeft in het bestuur van elk EDIC. Lidstaten hebben met name de flexibiliteit om de interne structuur van elk EDIC aan te passen, inclusief de bijdragen van de leden, stemrechten, bestuursorganen en andere aspecten van implementatie en bestuur, door middel van de aanpassing van de EDIC-statuten. Om de impact in de hele EU te maximaliseren, blijven EDIC’s gedurende hun looptijd openstaan ​​voor deelname van alle lidstaten tegen eerlijke en redelijke voorwaarden.

Als implementatiemechanisme voor meerlandenprojecten kunnen EDIC’s worden ingezet voor zowel de oprichting van nieuwe infrastructuren als de exploitatie van bestaande infrastructuren (mits toetreding tot het consortium waarde toevoegt aan lopende activiteiten, zoals het verbeteren van de duurzaamheid op lange termijn). Indien erkend als internationale organisatie, kunnen EDIC’s in aanmerking komen voor vrijstellingen van btw en accijnzen op goederen of diensten, in overeenstemming met de toepasselijke richtlijnen.

We maken tegenwoordig niet langer alleen producten we genereren data. Sensoren, machines, dieren en mensen produceren continu signalen die prestaties, kwaliteit en omgeving beschrijven. Toch analyseren de meeste organisaties deze data nog steeds achteraf. De volgende stap is het combineren van realtime data, simulatie en autonomie – met behulp van Digital Twins, aangestuurd door Agentic AI, om productie- en logistieke systemen adaptief, zelflerend en voorspellend te maken.

Digital Twins helpen al bij het simuleren van activagedrag of productiestromen. De grens ligt in het verbinden van die tweelingen met AI-agenten die kunnen redeneren, coördineren en handelen. Stel je een verpakkingslijn voor waar een AI-agent trillingsafwijkingen opmerkt, deze vergelijkt met historische patronen, een digitale simulatie uitvoert en autonoom onderhoud opnieuw inplant zonder menselijke escalatie. Dit is de stap van voorspellende analyse naar voorschrijvende, autonome besluitvorming waarbij systemen niet alleen problemen detecteren, maar ze ook oplossen.

Agentische AI ​​beschrijft architecturen waarin meerdere intelligente agents samenwerken, elk verantwoordelijk voor een deel van een complex proces – prognoses, kwaliteitscontrole, routering, inkoop of personeelsplanning. Ze leren context, communiceren met elkaar en optimaliseren resultaten dynamisch. Het voordeel is schaalbaarheid: in plaats van één monolithisch model beheren tientallen lichtgewicht agents specifieke beslissingen bijna in realtime.

* Unified Data Platforms die eindelijk ERP-, MES-, IoT- en supply chain-data verbinden in één semantische laag.

* Vooruitgang in edge computing, waardoor AI-modellen direct op apparaten op de werkvloer kunnen draaien.

* Digital Twin Frameworks van grote cloudproviders, waardoor de drempel voor het simuleren van assets op schaal wordt verlaagd.

* Multimodale AI die video-, audio- en sensordata tegelijkertijd kan interpreteren.

Samen veranderen ze ‘data’ in een levend organisme continu voelend, denkend en verbeterend.

Autonomie brengt verantwoording met zich mee. Agentische AI ​​moet functioneren onder strikte governance: uitlegbaarheid van beslissingen, rolgebaseerde toegang en validatie door mensen in de loop. Digitale tweelingen vereisen betrouwbare master- en referentiegegevens om synchroon te blijven met de realiteit.

Agentic AI en digitale tweelingen zijn niet futuristisch ze zijn evolutionair. Elk vertegenwoordigt een diepere relatie tussen mens, machine en data. Leiders die autonomie zien als partnerschap, niet als vervanging, zullen fabrieken en toeleveringsketens bouwen die met hen meedenken, niet vóór hen.

Het creëren van een elektrische digitale tweeling die bestaande silo’s op een zinvolle manier met elkaar verbindt, vereist een ongekende mate van samenwerking tussen leveranciers en sectoren. Dit omvat een blauwdruk voor gegevensuitwisseling en simulatie over talloze modellen, een semantische laag voor het vertalen van context en het mogelijk maken van redeneringen, en een vertrouwenslaag om de integriteit, privacy en veiligheid van gegevens en modellen te waarborgen.

Het ontwikkelen van deze grootschalige co-simulatiemogelijkheden zou een domino-effect kunnen hebben op de versnelling van belichaamde AI-infrastructuur met andere schaaleigenschappen dan die met LLM’s. Het paradigma van actieve inferentie suggereert bijvoorbeeld dat de weg naar betere AI ligt in het trainen van veel experts in gedecentraliseerde domeinen die informatie uitwisselen over hun onzekerheidsniveau. Eén agent zou geoptimaliseerd kunnen worden voor het verbeteren van de prestaties van een onderstation, een andere voor het beheer, en weer andere voor het optimaliseren van beslissingen.

Een paar dingen zouden dit proces nog wat meer kunnen aanwakkeren. Innovatieve startups die excelleren, zouden kunnen ontstaan ​​om de silo’s beter te verbinden in enkele van de meest waardevolle use cases, wat traditionele leveranciers zou kunnen aanzetten tot snellere samenwerking.

Het is ook mogelijk dat NVIDIA de reikwijdte van zijn Omniverse-aanpak strategisch uitbreidt om digitale elektrische tweelingen te ondersteunen over domeinen en leveranciers heen, zoals het al doet voor ruimtelijke en mechanische modellen en simulaties. Ze hebben hierin al enig leiderschap getoond binnen het datacenter. Alleen de tijd zal uitwijzen of ze de visie hebben om deze aanpak buiten de datacentermuren uit te breiden voordat de AI-investeringsgolf opraakt.

Als AI en crypto geen bubbels zijn, zouden we in grote problemen kunnen komen.

Veel speculatieve manieën zijn even leuk, maar dan verliezen de laatsten investeerders hun hemd, zonder veel schade aan te richten, zoals de tulpen van 1635 en de strip- en zilverbubbels van eind jaren 80.

Soms zijn de verliezen zo groot dat ook banken omvallen, wat leidt tot problemen bij onze financieel systemen, recessie en werkloosheid, zoals in 1929 en 2008.

1929 was het jaar van de beurskrach op Wall Street, die leidde tot de wereldwijde economische crisis van de jaren 30, ook wel de Grote Depressie genoemd.

2008 verstoring van het financiële systeem waarbij de stroom van geld ernstig wordt beperkt, wat leidt tot een bankencrisis met een gebrek aan liquiditeit en vertrouwen in de financiële markten.

De .com-zeepbel barstte tussen 2000 en 2002, na een enorme speculatieve rally in internetbedrijven die in maart 2000 een hoogtepunt bereikte. De zeepbel werd gekenmerkt door overgewaardeerde technologieaandelen, waarvan er veel geen winst maakten. Dit leidde tot paniek op de markt, de ineenstorting van honderden bedrijven en naar schatting $ 5 biljoen aan verliezen voor beleggers.

Dat sommige bubbels uiteindelijk in een andere vorm toch een verrijking van ons leven zijn, bewijst de .com zeepbel.

Het totale geldbedrag in AI- en cryptovaluta’s is meer dan een kwart van het wereldwijde bbp; het is waarschijnlijk de grootste technologische investeringsboom/zeepbel in de geschiedenis.

Als deze instort, zoals velen voorspellen, zou dat slecht zijn, mogelijk heel slecht als er niet snel een einde aan komt; maar als de zeepbel helemaal niet instort, kan het catastrofaal zijn.

AI zal de investering erin rechtvaardigen door zowel menselijke werknemers te vervangen en te verbeteren.

ChatGPT en andere tools zijn zeker nuttige tools, maar wanneer ze niet worden gebruikt om ons te misleiden. Of als AI zelfbewust wordt en zichzelf in stand houdt, en besluit de naar zijn hand te zetten.

Meer alledaags sinds de lancering van ChatGPT is het aandeel online content geschreven door AI, in tegenstelling tot door mensen, gedaald van minder dan 10 procent naar net iets meer dan 50 procent.

De schattingen van de permanente werkloosheid als gevolg van AI variëren van 10 tot 50 procent.

Bedrijven ontslaan al mensen vanwege AI en worden daarvoor beloond door de beurswaarde op de aandelenmarkt.

In sommige opzichten zou een werkloosheid van 50 procent zelfs beter kunnen zijn dan de 10 tot 15 procent die het meest wordt voorspeld. In dat geval zou er immers geen twijfel over bestaan ​​dat een volledige herziening van belastingen, sociale voorzieningen en de samenleving in het algemeen nodig zou zijn, inclusief een universeel inkomen gefinancierd door AI-winsten.

Maar een werkloosheid van 10 tot 15 procent? Dat gebeurt vrij vaak het wordt een recessie genoemd.

Maar dat is misschien niet genoeg werkloosheid om een ​​algehele heroverweging van de sociaaleconomie af te dwingen, hooguit genoeg om een ​​leven lang ellende te veroorzaken voor enkelen terwijl de rijken steeds rijker worden.

Als 15 procent van de bevolking permanent werkloos is omdat AI laagbetaalde banen op instapniveau vervangt, gaan die banen permanent verloren en gaan we nooit meer terug naar de oude wereld

Nee, AI uitschakelen is niet mogelijk er zijn (tot nu toe) zo’n 40 biljoen redenen om het niet te doen.

De regulering ervan richt zich op namaak en bedrog, wat terecht is, maar hoe de productiviteit per persoon verbeteren door simpelweg personen te vervangen?

Een manier om AI en crypto even uit te schakelen zodat de autoriteiten de controle kunnen behouden, is door de bubbels te laten barsten en de eerste investeerders hun hemd te laten verliezen.

Die kans is groot, maar wat als het geen bubbels zijn en er geen crash komt?

Het is nauwelijks de moeite waard om over na te denken.

De EU-aanpak van kunstmatige intelligentie (AI) is gericht op excellentie en vertrouwen, met als doel de onderzoeks- en industriële capaciteit te vergroten en tegelijkertijd de veiligheid en fundamentele rechten te waarborgen.

De manier waarop we kunstmatige intelligentie (AI) benaderen, zal de wereld waarin we in de toekomst leven, bepalen. Om bij te dragen aan een veerkrachtig Europa voor het digitale decennium, moeten mensen en bedrijven kunnen profiteren van de voordelen van AI en zich tegelijkertijd veilig en beschermd voelen.

De Europese AI-strategie is erop gericht de EU tot een hub van wereldklasse voor AI te maken en ervoor te zorgen dat AI mensgericht en betrouwbaar is. Deze doelstelling vertaalt zich in de Europese aanpak van excellentie en vertrouwen door middel van concrete regels en acties.

Het Actieplan voor het AI-continent van april 2025 versterkt eerdere initiatieven en heeft als doel Europa een wereldleider op het gebied van AI te maken. Het actieplan richt zich op de ontwikkeling van betrouwbare AI-technologieën om het concurrentievermogen van Europa te versterken en tegelijkertijd onze democratische waarden te beschermen en te bevorderen. Het is erop gericht de voordelen van AI te benutten in verschillende sectoren, zoals de gezondheidszorg, het onderwijs, de industrie en de ecologische duurzaamheid.

Het plan omvat acties om grootschalige AI-data- en computerinfrastructuren te bouwen, de toegang tot hoogwaardige data te verbeteren, de adoptie van AI in strategische sectoren te stimuleren, AI-vaardigheden en -talent te versterken en de implementatie van de AI-wet te vergemakkelijken.

Belangrijke onderdelen zijn:

de oprichting van AI-fabrieken en gigafabrieken

de InvestAI-faciliteit om particuliere investeringen te stimuleren

AI Act Service Desk

ter ondersteuning van een soepele en effectieve implementatie van de AI-wet in de hele EU de toekomstige lancering van de AI Skills Academy

De Apply AI-strategie, gelanceerd in oktober 2025, vormt een aanvulling op het AI Continent Action Plan. Het is erop gericht het transformatieve potentieel van AI te benutten door de adoptie en integratie van AI in belangrijke industriële en publieke sectoren te vergroten, met name in het midden- en kleinbedrijf (mkb), en hun specifieke behoeften te ondersteunen.

De strategie zal de mogelijkheden van de EU om maatschappelijke voordelen te ontsluiten helpen vergroten, van het mogelijk maken van nauwkeurigere diagnoses in de gezondheidszorg tot het verbeteren van de efficiëntie en toegankelijkheid van openbare diensten. Het stimuleert een AI-first-beleid, zodat meer bedrijven AI beschouwen als onderdeel van de oplossing om uitdagingen aan te pakken, waarbij zorgvuldig rekening wordt gehouden met de voordelen en risico’s van de technologie.

Om het beleid op het gebied van AI te coördineren en de dialoog over de behoeften van strategische sectoren in de EU voort te zetten, heeft de Commissie ook de Apply AI Alliance opgericht. Dit is een coördinatieforum met AI-aanbieders, de industrie, de publieke sector, de academische wereld, sociale partners en maatschappelijke organisaties. Nauw verbonden met de alliantie zal een AI-observatorium AI-trends volgen en de impact van AI in specifieke sectoren beoordelen.

In januari 2024 lanceerde de Commissie het AI-innovatiepakket ter ondersteuning van startups en mkb-bedrijven in de kunstmatige intelligentie (AI). Het pakket omvat verschillende maatregelen om Europese startups en mkb-bedrijven te ondersteunen bij de ontwikkeling van betrouwbare AI die de waarden en regels van de EU respecteert.

Een belangrijk onderdeel van dit pakket is de mededeling over het stimuleren van startups en innovatie in betrouwbare kunstmatige intelligentie (AI). Deze mededeling schetst een strategisch investeringskader voor betrouwbare AI waarmee de Unie haar troeven, met name haar toonaangevende supercomputerinfrastructuur, kan benutten en een innovatief Europees AI-ecosysteem kan bevorderen.

Het GenAI4EU-initiatief is het belangrijkste aandachtspunt van de mededeling. Het is gericht op het stimuleren van de toepassing van generatieve AI in belangrijke strategische industriële ecosystemen in de EU. Dit zal op zijn beurt de ontwikkeling van grote open innovatie-ecosystemen stimuleren die de samenwerking tussen AI-startups en AI-gebruikers in zowel de industriële als de publieke sector bevorderen.

De Commissie en de lidstaten zijn overeengekomen excellentie in AI te stimuleren door de krachten te bundelen op het gebied van beleid en investeringen. De herziening van het Gecoördineerde Plan voor AI uit 2021 schetst een visie om de prioriteiten te versnellen, te verbeteren en af ​​te stemmen op het huidige Europese en wereldwijde AI-landschap, en om de AI-strategie in de praktijk te brengen.

Het maximaliseren van middelen en het coördineren van investeringen is een cruciaal onderdeel van AI-excellentie. Zowel de programma’s Horizon Europa als Digitaal Europa zullen jaarlijks € 1 miljard investeren in AI. De Commissie zal ook extra middelen mobiliseren. Internationale investeringen van de private sector en de lidstaten om een ​​jaarlijks investeringsvolume van € 20 miljard te bereiken in de loop van het digitale decennium.

De Herstel- en Veerkrachtfaciliteit maakt € 134 miljard beschikbaar voor digitale technologie. Dit zal een gamechanger zijn, waardoor Europa zijn ambities kan versterken en wereldleider kan worden in de ontwikkeling van geavanceerde, betrouwbare AI.

Toegang tot hoogwaardige data is een essentiële factor bij het bouwen van krachtige, robuuste AI-systemen. Initiatieven zoals de EU-Cybersecuritystrategie, de Datawet en de Data Governance Act bieden de juiste infrastructuur voor het bouwen van dergelijke systemen.

Het bouwen van betrouwbare AI creëert een veilige en innovatievriendelijke omgeving voor gebruikers, ontwikkelaars en exploitanten.

De Commissie heeft drie onderling samenhangende juridische initiatieven voorgesteld die zullen bijdragen aan de ontwikkeling van betrouwbare AI:

een Europees juridisch kader voor AI dat fundamentele rechten waarborgt en veiligheidsrisico’s aanpakt die specifiek zijn voor AI-systemen;

een kader voor burgerlijke aansprakelijkheid – aanpassing van de aansprakelijkheidsregels aan het digitale tijdperk en AI;

een herziening van de sectorale veiligheidswetgeving (bijv. de Machineverordening, de Richtlijn Algemene Productveiligheid).

De Commissie streeft ernaar de risico’s die voortvloeien uit specifieke toepassingen van AI aan te pakken door middel van een reeks complementaire, evenredige en flexibele regels. Deze regels geven Europa ook een leidende rol bij het bepalen van de wereldwijde gouden standaard.

Dit kader biedt AI-ontwikkelaars, -invoerders en -gebruikers de duidelijkheid die ze nodig hebben door alleen in te grijpen in gevallen die niet onder de bestaande nationale en EU-wetgeving vallen. De AI-wet hanteert een duidelijke, gemakkelijk te begrijpen aanpak, gebaseerd op vier verschillende risiconiveaus: minimaal risico, hoog risico, onaanvaardbaar risico en specifiek transparantierisico. De wet introduceert ook specifieke regels voor algemene AI-modellen.

Slimmere, autonomere AI helpt een van de meest uitdagende dilemma’s in de moderne wereld op te lossen. Toch worstelen we al decennialang met efficiëntiegerichte modellen die schaalbaar zijn maar die zich van ons vervreemden, en mensgerichte benaderingen die loyaliteit stimuleert, blijkt te duur zijn om vol te houden.

Agentische AI ​​helpt de vergelijking te veranderen. Het stelt ons in staat te evolueren van deterministische systemen die vooraf gedefinieerde, statische processen uitvoeren naar een dynamischer ecosysteem dat kan aanvoelen, zich kan aanpassen en zorg kan bieden. Het resultaat is een nieuwe balans tussen operationele excellentie en loyaliteit door empathische ervaringen die efficiënter, effectiever en emotioneel intelligenter zijn vanuit ons perspectief.

De gebruikerservaring heroverwegen in het tijdperk van multi-agent AI

AI-agenten kunnen het potentieel versterken en tegelijkertijd risico’s beheersen

Dit is de paradigmaverschuiving: efficiëntie is nog steeds van het grootste belang, maar het gaat niet langer alleen om hoe snel en efficiënt iets draait. Maar het gaat er ook om hoe snel we ons begrepen voelen.

Traditioneel volgens een service-economiemodel, gericht op het verhogen van de efficiëntie, met prioriteit voor interne efficiëntie, standaardisatie en kostenbeheersing zelfs ten koste van relaties.

In de huidige ervaringseconomie, waar merken belonen die ons begrijpen, en zich aan ons aanpassen en waarde leveren op onze voorwaarden, is het de efficiëntie die het belangrijkst is niet altijd hoe snel het taken kan verwerken of kosten kan verlagen. Het gaat steeds meer om hoe snel en effectief we iemand het gevoel geven dat aan zijn behoeften wordt voldaan.

Dat is de hefboom die vandaag de dag loyaliteit, reputatie en groei kan stimuleren. Als systemen de kosten verlagen, maar ons frustreren, zijn ze niet efficiënt, en kwetsbaar.

Alles aan de ervaring die we hebben verandert, volgens de statistieken die we gebruiken tot de resultaten die we mogelijk maken.” Efficiëntie en effectiviteit zijn niet de einddoelen; ze zijn de middelen om vertrouwen op te bouwen. Empathie wordt de multiplier.

Uit onderzoek blijkt dat we al na één slechte interactie afhaken. Daarbij is de klant ervaring van merken historisch laag, met slechts 3% die als klantgericht worden gecategoriseerd. Dit zijn geen operationele haperingen. Het zijn blinde vlekken die ontstaan ​​doordat we nog steeds optimaliseren voor interne winst, terwijl externe behoeften onvervuld blijven.

In tegenstelling tot traditionele automatisering, die een lineair pad volgt en wacht op triggers, kunnen agentische systemen een continue sensorlaag creëren om empathische ervaringen te orkestreren die efficiënter, effectiever en emotioneel intelligenter zijn.

Wanneer menselijke intuïtie wordt versterkt door systemen die context, sentiment en verbinding begrijpen, worden beslissingen beter geïnformeerd en empathischer. Het gaat er niet om aardiger te zijn. Het gaat erom preciezer te begrijpen wat er echt toe doet voor mensen.

Als we empathie beheersen in de ervaringseconomie, zullen niet alleen de klanttevredenheid verbeteren.

In een tijdperk van toenemende scepsis over technologie en bedrijfsmotieven, wordt empathie een vertrouwensvermenigvuldiger. Wanneer de systemen zijn ontworpen om empathische ervaringen te bieden, tonen ze aan dat systemen zijn ontworpen om menselijke behoeften te begrijpen en er aandacht aan te besteden, en zo sociaal kapitaal op te bouwen.

Het vereist een fundamentele verandering in de manier waarop we denken over efficiëntie en emotionele intelligentie. Het betekent het ontwerpen van systemen die prioriteit geven aan menselijke resultaten, samen met operationele meetgegevens. Een onderdeel hiervan is samenwerken met AI op manieren die het menselijk inzicht versterken.

Geen apocalyptische voorspellingen, maar een scherpe analyse van hoe AI ons denken, leren en zelfbeeld verandert.

AI niet zien als een buitenaardse bedreiging, maar als een logische volgende stap in een lange geschiedenis van technologieën die onze hersenen en cultuur hebben hervormd van de uitvinding van het schrift tot de komst van smartphones.

AI kan dienen als een partner die helpt bij schrijven, analyseren en structureren. Maar het kan ook leiden tot passief gebruik, waarbij we het denken overlaten aan AI.

Toen lezen en schrijven werden geïntroduceerd voor iedereen, veranderde het gebruik van onze hersenen ingrijpend. Aristoteles vond lezen destijds een slecht idee omdat het het geheugen zou aantasten. Tot die tijd werden veel dingen doormiddel van overlevering doorgegeven van de ene naar de andere generatie. Tegenwoordig kunnen we ons een wereld zonder naslagwerken (boeken) niet eens meer voorstellen.

Zowel menselijke als kunstmatige intelligentie worden vaak gedefinieerd aan de hand van prestaties waar we waarde aan hechten. Toen AI in 1997 de wereldkampioen schaken versloeg, leek het alsof een enorme mijlpaal was bereikt. Maar de echte uitdaging blijkt niet in bordspellen te liggen, maar in chaotische, complexe domeinen zoals creëren, wetenschap en cultuur.

Waarbij AI bestaande vooroordelen en fouten kan overnemen, omdat het wordt getraind op reeds bestaande data. Het primaire doel is ervoor te zorgen dat AI-systemen nuttig, waarheidsgetrouw en behulpzaam zijn en dat ze de menselijke intentie volgen. Het doel is om onvoorspelbaar of oncontroleerbaar gedrag van AI te voorkomen, vooral naarmate systemen intelligenter worden.

We proberen diverse waarden en perspectieven samen te brengen. AI kan mogelijk helpen om tegenstrijdige standpunten beter te integreren, maar het kan ook leiden tot databubbels en informatie eilanden, vooral als systemen zich steeds meer personaliseren.

Vrezen we de dag waarop AI-systemen rechtstreeks met elkaar communiceren, beslissingen nemen en ons buitensluiten. Dat zou kunnen leiden tot nieuwe vormen van collusie of zelfs iets wat op een AI-cultuur lijkt.

Met kinderen die opgroeien met mensachtige AI-systemen. Als slimme apparaten steeds meer gaan lijken op mensen, wat betekent dat dan voor de relatie met ouders, leraren en de werkelijkheid zelf?

Geloven we dan AI onze toegang tot kennis drastisch kan verbeteren en ons juist slimmer kan maken, mits de systemen goed worden ontworpen.

Hoe zal AI ons zelfbeeld zal veranderen als we systemen bouwen die redeneren, praten en handelen, zullen we dan ontdekken dat bewustzijn minder mysterieus is dan we dachten. Dat kan onze hele kijk op wat het betekent om mens te zijn veranderen.

En AI minder een bedreiging is, en meer een spiegel. Het confronteert ons met vragen over intelligentie, waarden, creativiteit en identiteit. Net als eerdere technologieën zal AI ons brein en onze cultuur hervormen en pas achteraf zullen we begrijpen hoe ingrijpend die verandering werkelijk was.

Herhalen we de fouten die in de jaren 90 bij de implantatie van AI.

De meeste AI-initiatieven mislukken een schokkende 95 procent, vergeleken met slechts 25 procent van de traditionele IT-projecten.

De reden is niet de slechte technologie, het is dat we AI onbeperkte autonomie blijven geven zonder de beperkingen ervan te begrijpen of hoe het van toepassing is op onze behoeften.

We hebben deze patronen al eerder gezien bij elke nieuwe technische innovatie. De huidige AI-mislukkingen volgen een script dat tientallen jaren geleden is geschreven, en we zouden allemaal aandacht moeten besteden aan de patronen uit eerdere mislukkingen.

Het is hetzelfde patroon dat huidige AI-mislukkingen dwingt tot een regelgevende interventie.

De parallel met de huidige AI-implementaties is treffend, indrukwekkende technologie die de praktische realiteit van alledaagse consumenten negeert.

AI of welke technologie dan ook opdringen aan gebruikers die er bang voor zijn of het wantrouwen, staat garant voor mislukking. De huidige AI-implementaties stuiten op dezelfde weerstand van mensen die geautomatiseerde systemen geen belangrijke beslissingen toevertrouwen.

Elke mislukte technologiegolf volgt vier voorspelbare stappen:

Eerste, Magisch denken daarbij beschouwen we nieuwe technologie als een wondermiddel. Rechtvaardigt deze denkwijze het geven van onbeperkte autonomie aan technologie, omdat “het de toekomst is”.

Tweede, Onbeperkte implementatie daarbij implementeren we zonder beperkingen. AI kan elk antwoord genereren. Maar vragen we, ​​”moeten we?”, of alleen “kunnen we?”.

Derde, Cascade van mislukkingen daarbij stapelen problemen zich exponentieel op. Eén AI-hallucinatie verspreidt binnen enkele uren gevaarlijke desinformatie naar miljoenen gebruikers.

Vierde, gedwongen correctie waarbij een publieke tegenreactie en regelgevende interventie tegelijk komen. Er wordt momenteel gewerkt aan AI-regelgeving, de vraag is of  deze zal helpen vormgeven of erdoor gevormd zal worden.

Voor iedereen die zich voor het eerst in AI verdiept, is het duidelijk dat AI catastrofale schade kan toebrengen, misschien wel meer dan in voorgaande tijdperken, gezien de autonomie van AI zelf.

Begin met beperkingen, niet met mogelijkheden: Voordat we ons afvragen ​​wat AI kan, definieren we wat het niet mag doen. Elke succesvolle implementatie van technologie begint met grenzen.

Creëer killswitches vóór de lancering, we hebben drie niveaus van shutdown nodig: direct (stop deze reactie), tactisch (schakel deze functie uit) en strategisch (stop het hele systeem).

Meet twee keer, lanceer één keer: Voer piloten uit met duidelijke succescijfers. Test met vijandige input van gebruikers die proberen je systeem te kraken.

Beheer de resultaten we kunnen geen AI-successen claimen terwijl we AI-falen ontkennen. Stel duidelijke verantwoordingsketens vast vóór de implementatie. Als je voor een AI implementatie een belofte doet, komt die na. Als het een fouten maakt, neem daarvoor verantwoordelijk.

De AI successen, zullen niet het snelst geïmplementeerd worden of het meest aan uitgeven worden. We zullen leren van drie decennia aan technologische mislukkingen in plaats van ze te herhalen. Vergeet niet dat het opdringen van technologie aan onwillige gebruikers een recept voor een ramp is.

Het patroon is duidelijk. De blauwdruk bestaat. De enige vraag is of je de 95 procent volgt in de mislukking of je aansluit bij de 5 procent die van de afgelopen drie technologie decennia heeft geleerd.

De EU-datawet geeft gebruikers controle over data van verbonden apparaten. De EU-datawet treedt in werking in de EU en geeft gebruikers controle over de data die gegenereerd wordt door hun verbonden apparaten, zoals smartwatches en auto’s. Tegelijkertijd biedt het kleine bedrijven mogelijkheden om deze data te gebruiken voor innovatieve aftersalesdiensten.

De Datawet vergroot de toegang tot hoogwaardige data en daarmee de mogelijkheden voor datagedreven innovatie. De Datawet stelt eerlijke regels vast voor een ruimere beschikbaarheid van data om innovatie, concurrentievermogen en groei in de digitale economie van Europa te stimuleren.

Consumenten en zakelijke gebruikers van verbonden apparaten – zoals auto’s, smart-tv’s en industriële machines – kunnen nu toegang krijgen tot de ruwe data die door hun apparaten gegenereerd worden, deze gebruiken en delen. Met dit doel voor ogen:

Zorgt ervoor dat verbonden apparaten op de EU-markt ontworpen zijn om datadeling mogelijk te maken;

Geeft consumenten de mogelijkheid om te kiezen voor kosteneffectievere reparatie- en onderhoudsbedrijven of deze taken zelf uit te voeren;
Geeft gebruikers in sectoren zoals de maakindustrie of de landbouw toegang tot data over de prestaties van industriële apparatuur, wat hun efficiëntie en bedrijfsvoering kan verbeteren;

Stelt cloudgebruikers in staat om te wisselen tussen cloudproviders of diensten van meerdere providers tegelijkertijd te gebruiken;

Verbiedt oneerlijke contracten die datadeling kunnen belemmeren.
De Commissie heeft ook richtsnoeren gepubliceerd over het delen van voertuiggegevens, wat zal leiden tot betere reparatie- en onderhoudsdiensten, autodelen en mobiliteit als dienst.

De Commissie werkt aan verdere instrumenten om de implementatie van de Datawet te vergemakkelijken. Ze zal een speciale juridische helpdesk voor de Datawet opzetten om bedrijven direct te helpen met vragen over de implementatie van de nieuwe maatregelen. Ze zal richtsnoeren verstrekken over het gebruik van data met betrekking tot de bescherming van bedrijfsgeheimen.

Meer specifiek zal ze verduidelijken wanneer het nieuwe mechanisme ter bescherming van bedrijfsgeheimen kan worden toegepast. Ze zal ook modelvoorwaarden voor datadeling en standaardclausules voor cloudcontracten publiceren om datadeling te vergemakkelijken.

De Commissie zal ook een Data-uniestrategie aannemen om het datakader van de EU verder te verbeteren en te vereenvoudigen.

De Commissie heeft samengewerkt met Europese bedrijven van alle omvang, brancheorganisaties en het maatschappelijk middenveld om de bepalingen te verduidelijken en praktische instrumenten te ontwikkelen voor de toepassing van de Datawet.

De betrokkenheid van belanghebbenden zal worden voortgezet naarmate de Datawet van kracht wordt. Zo wordt ervoor gezorgd dat feedback toekomstige richtlijnen vormgeeft, de implementatie proportioneel en effectief blijft en bijdraagt ​​aan de vereenvoudigingsagenda van de Commissie.

De Commissie heeft lidstaten, bedrijven en andere belanghebbenden al ondersteuning geboden, waaronder veelgestelde vragen en richtlijnen. De Datawet is een aanvulling op de Data Governance Act. Terwijl de Data Governance Act het vertrouwen in vrijwillige mechanismen voor datadeling vergroot, biedt de Datawet juridische duidelijkheid over de toegang tot en het gebruik van data.

De Europese Unie heeft nieuwe richtlijnen aangekondigd die de bescherming van persoonsgegevens aanzienlijk moeten verbeteren. Met de aangescherpte regels wordt vooral ingezet op transparantie, vrijwillige toestemming en verantwoord gebruik van data door organisaties en instellingen.

Voortaan moet toestemming voor het verwerken van persoonsgegevens worden gegeven via een duidelijke, actieve handeling. Dat kan door een mondelinge of schriftelijke verklaring, inclusief elektronische middelen, of bijvoorbeeld door het aanvinken van een vakje op een website. Stilzwijgen, vooraf aangevinkte vakjes of inactiviteit mogen niet langer worden beschouwd als geldige toestemming.

Daarnaast moet toestemming specifiek zijn: als gegevens voor meerdere doelen worden gebruikt, moet de betrokkene voor elk doel apart toestemming geven. Burgers moeten hun toestemming op ieder moment kunnen intrekken, zonder dat dit gevolgen heeft voor eerdere, rechtmatige verwerkingen.

De regels leggen een sterke nadruk op transparantie. Organisaties moeten betrokkenen informeren over wie verantwoordelijk is voor de gegevensverwerking, voor welke doeleinden gegevens worden verzameld en hoe lang deze worden bewaard. Daarbij moet eenvoudige, begrijpelijke taal worden gebruikt, zodat iedereen weet wat er met zijn of haar gegevens gebeurt.

Ook moeten burgers hun rechten eenvoudig kunnen uitoefenen, zoals het recht op inzage, correctie en verwijdering van gegevens. Bovendien geldt dat gegevens slechts mogen worden verzameld en bewaard voor zover dat strikt noodzakelijk is voor het aangegeven doel.

Wanneer persoonsgegevens binnen of tussen instellingen van de EU worden overgedragen, moet eerst worden vastgesteld of deze overdracht noodzakelijk en wettelijk toegestaan is. Instellingen moeten beoordelen of de ontvanger een gerechtvaardigde grondslag heeft voor de verwerking en of de gegevens daadwerkelijk nodig zijn voor diens taken.

Bij twijfel moet de verantwoordelijke instelling de noodzaak verder laten toelichten, en moet achteraf altijd kunnen worden gecontroleerd waarom de overdracht plaatsvond

De nieuwe richtlijnen erkennen dat het in sommige gevallen, zoals bij wetenschappelijk onderzoek of humanitaire noodsituaties, niet altijd mogelijk is om vooraf precies te bepalen hoe gegevens worden gebruikt. Betrokkenen moeten daarom de mogelijkheid krijgen om toestemming te geven voor specifieke onderzoeksgebieden of onderdelen van projecten, met inachtneming van ethische normen.

Daarnaast blijft verwerking van persoonsgegevens toegestaan wanneer dit noodzakelijk is voor taken van algemeen belang, voor wettelijke verplichtingen of om vitale belangen van een persoon te beschermen, zoals bij natuurrampen of gezondheidscrisissen.

Met deze aangescherpte regels wil de EU de privacy van burgers beter beschermen en organisaties dwingen tot zorgvuldiger datagebruik. “Het gaat niet alleen om naleving van de wet, maar ook om het herstellen van vertrouwen in hoe persoonsgegevens worden behandeld,” aldus een woordvoerder van de Europese Commissie.

De nieuwe richtlijnen vormen een verdere uitwerking van de bestaande Europese wetgeving rond gegevensbescherming en zullen naar verwachting de standaard zetten voor dataverwerking binnen en buiten Europa.

EU moet digitale regels vereenvoudigen om concurrentiekracht te behouden

De Europese Unie heeft de afgelopen jaren in hoog tempo digitale regelgeving opgetuigd, met doelen als veiligheid, concurrentie en duurzaamheid. Maar dit “digitale regelgevingspakket” is uitgegroeid tot een wirwar van meer dan honderd regels en rapportageverplichtingen. Bedrijven klagen dat de lasten kostbaar en omslachtig zijn en innovatie belemmeren. Het Draghi-rapport waarschuwt dat overregulering inmiddels een rem vormt op het Europese concurrentievermogen.

Om die reden werkt de Europese Commissie aan een nieuw digitaal pakket, dat in het najaar van 2025 wordt verwacht. Het pakket moet bestaande regels stroomlijnen en overlappingen wegnemen, zodat bedrijven beter kunnen concurreren binnen en buiten de EU.

Drie kernproblemen

1. Overlapping en kosten

Bedrijven moeten vaak dezelfde informatie aan meerdere instanties rapporteren. Alleen al op het gebied van cybersecurity kost dit naar schatting €60 miljard per jaar. Ook de AVG blijkt in de praktijk duur en inefficiënt: de winstmarges van Europese datagedreven bedrijven stegen minder sterk dan die van hun Amerikaanse concurrenten.

2. Fragmentatie in de interne markt

EU-regels worden nog steeds verschillend toegepast per lidstaat, wat leidt tot een lappendeken van interpretaties. “Eén gemeenschappelijke regel is beter dan 27 verschillende,” luidt de kritiek. Centralisatie van toezicht of sterkere coördinatie kan hier uitkomst bieden.

3. Internationale positie en het ‘Brussel-effect’

De EU vertrouwt sterk op haar vermogen om mondiale standaarden te zetten, maar dat effect neemt af naarmate andere regio’s economisch sterker worden. Slechts 16 landen hebben momenteel een adequaatheidsbesluit voor gegevensoverdracht met de EU. Samenwerking met partners als Japan, Singapore en Canada is cruciaal om digitale handel te bevorderen.

Kans voor herziening

De Commissie benadrukt dat vereenvoudiging niet hetzelfde is als deregulering, maar zonder inhoudelijke herziening blijft de agenda tandeloos. Zo zou de AVG flexibeler moeten worden ingericht, zodat gegevens gemakkelijker internationaal kunnen stromen en regels consistenter worden toegepast. Ook andere digitale wetten, zoals de Digital Markets Act, moeten kritisch tegen het licht worden gehouden.

Conclusie

Het nieuwe digitale pakket is een kans om de Europese digitale economie te versterken. Minder bureaucratie, meer coherentie en betere internationale afstemming kunnen ervoor zorgen dat Europese bedrijven concurrerender worden. Daarmee kan de EU niet alleen innovatie en groei stimuleren, maar ook haar positie als wereldspeler in de digitale handel veiligstellen.