Maand: januari 2022

De druk op Big Tech bedrijven wordt opgevoerd. De Big Tech bedrijven die afhankelijk zijn van alomtegenwoordige tracking en profilering van gebruikers om advertenties te kunnen koppelen. Bijvoorbeeld sociale platformen en zoekmachines, die het grootste deel van hun geld verdienen door het constant verzamelen van gebruikers data en gepersonaliseerde informatie.

In een eerdere stemming steunde het Europesche parlement al een volledig verbod op profilering van minderjarigen en limieten op het gebruik van speciale categoriegegevens voor persoonsgerichte advertenties.

Maar hoewel de DMA van toepassing zal zijn op zogenaamde “poortwachters” op het internet (sociale platformen en zoekmachines), breiden de laatste wijzigingen de reikwijdte van de beperkingen nog verder uit.

Terwijl Europarlementariërs een amendement op de DSA heeft verworpen dat een volledig verbod op gedragsreclame had voorgesteld, werden tijdens de stemmingen een aantal andere amendementen aangenomen die waren voorgesteld door een coalitie van leden van het Europees Parlement, maatschappelijke organisaties en bedrijven in de Tracking-free Ads Coalition.

Deze omvatten in feite een verbod op het gebruik van UX-tweaks om toestemming te manipuleren af te dwingen, aangezien de wijziging vereist dat platforms pariteit bieden in toestemmingsstromen voor het weigeren of instemmen met het overhandigen van gegevens.

Bovendien, in het geval dat een gebruiker niet akkoord gaat met profilering dan zegt het amendement dat ze “andere eerlijke en redelijke opties” moeten krijgen om toegang te krijgen tot de dienst of service.

De DMA verbied het profileren van minderjarigen voor advertenties en ook het gebruik van zeer gevoelige persoonlijke gegevens (zoals ras of etnische afkomst, politieke of religieuze overtuiging, seksualiteit of gezondheidsgegevens) voor gedragsgerichte aanpak van een groep of iemand te verbieden .

Ook het hengelen naar toestemming zal deze wetgeving verbieden, het herhaaldelijk om toestemming vragen na een weigering om te proberen gebruikers te vermoeien om ermee in te stemmen; gebruikers aansporen om instellingen te wijzigen nadat ze al een keuze hebben gemaakt; het negeren van geautomatiseerde opt-outs gesignaleerd door gebruikers en het vragen van toestemming ongeacht; en het “aanzienlijk omslachtiger” maken om een ​​service te beëindigen in plaats van zich aan te melden.

Dus significante beperkingen op microtargeting en aanverwante adtech-praktijken (zoals manipulatieve toestemmingsstromen) die – als ze de definitieve wet halen – een aanzienlijke druk zullen uitoefenen op, op verzamelen van gebruikers data gebaseerde bedrijfsmodellen, waardoor de druk op hervormingen van de advertentie technologieën toeneemt.

Een standaard raamwerk voor het verkrijgen van toestemmingen om doelgerichte -advertenties weer te geven, wordt momenteel al geconfronteerd met het probleem dat het in strijd is met de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG).

Dus hoe de huidige griezelige ‘standaard’ voor advertenties van de huidige advertentie platvormen, instemmingloze profilering van consumenten gecombineerd met snelle handel in de aandacht.

Transparantie en aansprakelijkheid voor platforms en hun hiërarchie genererende AI’s en hun te onderwerpen aan een zekere mate van regelgevend toezicht op hun algoritmen, en onderzoekers voor openbaar belang toegang te geven tot gegevens om onafhankelijk onderzoek van effecten mogelijk te maken.

Dergelijke maatregelen zullen duidelijk cruciaal zijn om ervoor te zorgen dat eventuele wettelijke limieten op de gepersonaliseerde informatie daadwerkelijk worden geïmplementeerd.

Om betere en preciezere regelgeving te bedenken zodat we niet langer afhankelijk zijn van iemand die ons zegt ‘oh we doen niets verkeerd’; we zullen de kennis hebben om ermee om te gaan.

Regulerende platforms voor een veiligere online omgeving voor gebruikers.

Maatregelen om illegale producten, diensten en online-inhoud tegen te gaan, inclusief duidelijk omschreven procedures om deze te verwijderen.

Meer opties voor tracking-free adverteren en een verbod op het gebruik van de gegevens van een minderjarige voor gerichte advertenties.

Ontvangers van diensten hebben het recht om schadevergoeding te eisen.

Verplichte risicobeoordelingen en meer transparantie over algoritmen om schadelijke inhoud en desinformatie te bestrijden.

De Digital Services Act behandelt problemen die ons dagelijks leven beïnvloeden, ook wanneer we communiceren in sociale-medianetwerken op het internet.

De leden van het Europees Parlement zijn het eens geworden over een reeks conceptmaatregelen om illegale inhoud aan te pakken, ervoor te zorgen dat platforms verantwoordelijk worden gehouden voor hun algoritmen en om de moderatie van inhoud te verbeteren.

De tekst die vandaag door het Parlement is goedgekeurd met 530 stemmen voor en 78 tegen en 80 onthoudingen, zal worden gebruikt als onderhandelingsmandaat met het Franse voorzitterschap van de Raad, dat de lidstaten vertegenwoordigt.

Na de stemming zei Christel Schaldemose (S&D, DK), die het onderhandelingsteam van het Parlement leidt: “De stemming van vandaag toont aan dat de leden van het Europees Parlement en de EU-burgers een ambitieuze digitale verordening willen die geschikt is voor de toekomst. Er is veel veranderd in de 20 jaar sinds we de e-commercerichtlijn hebben aangenomen. Online platforms zijn steeds belangrijker geworden in ons dagelijks leven en brengen nieuwe kansen, maar ook nieuwe risico’s met zich mee. Het is onze plicht om ervoor te zorgen dat wat offline illegaal is, ook online illegaal is. We moeten ervoor zorgen dat we digitale regels invoeren in het voordeel van consumenten en burgers. Nu kunnen we onderhandelingen aangaan met de Raad en ik denk dat we deze kwesties kunnen waarmaken”.

Illegale inhoud verwijderen en de verspreiding van desinformatie voorkomen.

Het voorstel van de Digital Services Act (DSA) definieert duidelijke verantwoordelijkheden en aansprakelijkheid voor aanbieders van intermediaire diensten, en met name online platforms, zoals sociale media en marktplaatsen.

De Digital Services Act stelt een “kennisgevings- en actie”-mechanisme in, evenals waarborgen, voor het verwijderen van illegale producten, diensten of online inhoud. Aanbieders van hostingdiensten moeten handelen na ontvangst van een dergelijke kennisgeving “zonder onnodige vertraging, rekening houdend met het soort illegale inhoud dat wordt gemeld en de urgentie om actie te ondernemen”. De leden van het Europees Parlement hebben ook sterkere waarborgen ingebouwd om ervoor te zorgen dat kennisgevingen worden verwerkt op een niet-willekeurige en niet-discriminerende manier en met respect voor de grondrechten, waaronder de vrijheid van meningsuiting.

Online marktplaatsen moeten ervoor zorgen dat consumenten veilige producten online kunnen kopen, zeggen Europarlementariërs, waardoor de verplichting om handelaren te traceren wordt versterkt (het ‘ken je klant’-principe).

Aanvullende verplichtingen voor zeer grote platforms.

Zeer grote onlineplatforms (VLOP’s) zullen onderworpen zijn aan specifieke verplichtingen vanwege de specifieke risico’s die ze met zich meebrengen met betrekking tot de verspreiding van zowel illegale als schadelijke inhoud. De Digital Services Act zou helpen schadelijke inhoud (die misschien niet illegaal is) en de verspreiding van desinformatie aan te pakken door bepalingen op te nemen over verplichte risicobeoordelingen, risicobeperkende maatregelen, onafhankelijke audits en de transparantie van zogenaamde “aanbevelingssystemen” (algoritmen die bepalen wat gebruikers zien).

Andere belangrijke punten:

Het Parlement heeft verschillende wijzigingen aangebracht in het voorstel van de Commissie, onder meer met betrekking tot:

Micro- en kleine ondernemingen vrijstellen van bepaalde DSA-verplichtingen;

Gerichte reclame: de tekst voorziet in een meer transparante en geïnformeerde keuze voor de ontvangers van digitale diensten, met inbegrip van informatie over hoe hun gegevens te gelde zullen worden gemaakt. Het weigeren van toestemming zal voor de ontvanger niet moeilijker of tijdrovender zijn dan het geven van toestemming. Als hun toestemming wordt geweigerd of ingetrokken, krijgen de ontvangers andere opties om toegang te krijgen tot het online platform, waaronder “opties op basis van trackingvrije advertenties”;

Targeting- of amplificatietechnieken waarbij gegevens van minderjarigen worden gebruikt voor het weergeven van advertenties worden verboden, evenals het targeten van individuen op basis van speciale gegevenscategorieën die het mogelijk maken kwetsbare groepen te targeten;

Compensatie: ontvangers van digitale diensten en organisaties die hen vertegenwoordigen, moeten verhaal kunnen halen voor eventuele schade die voortvloeit uit platforms die hun zorgvuldigheidsverplichtingen niet naleven;

Het moet onlineplatforms worden verboden om misleidende of nudging-technieken te gebruiken om het gedrag van gebruikers te beïnvloeden door middel van “donkere patronen”;

Meer keuze in op algoritmen gebaseerde rangschikking: VLOP’s moeten ten minste één aanbevelingssysteem bieden dat niet is gebaseerd op profilering.

Verdere amendementen die in de plenaire vergadering zijn goedgekeurd, hebben betrekking op de noodzaak voor aanbieders om in hun algemene voorwaarden de vrijheid van meningsuiting en vrijheid en pluralisme van de media te respecteren, evenals een nieuwe bepaling over het recht van anoniem gebruiken en betalen voor digitale diensten.

Toekomst zonder cookie, de ondergang van de cookie wat betekent dat.

De toekomst zonder cookies baart veel marketeers zorgen. In de afgelopen jaren zijn ze gewend geraakt aan het hebben van een enorme hoeveelheid gegevens om hun werk te ondersteunen, strategieën te optimaliseren en campagnes in te richten.

Naarmate het digitale tijdperk vordert, worden er steeds meer gegevens gegenereerd en verzameld.

Elke keer dat we op een link klikken of naar een webpagina gaan, laten we sporen achter terwijl we op het internet surfen.

De gegevens die websites over ons verzamelen, worden cookies genoemd. Helpen bedrijven bezoekers die hun website bezoeken beter te begrijpen en hun ervaringen op de website te verbeteren.

Het probleem is dat het verzamelen en gebruiken van deze gegevens niet geheel onomstreden meer is. Er is twijfel ontstaan met betrekking tot de privacy van gebruikers.

Het probleem is zo hot dat de meest gebruikte browser ter wereld, het einde van cookies van derden heeft aankondigt.

Deze maatregel draagt ​​bij aan de bescherming van persoonsgegevens, maar heeft tegelijkertijd invloed op digitale marketingstrategieën die de afgelopen jaren op browsercookies vertrouwden.

Het doel van deze cookies is belangrijke gegevens op te slaan en uw browse-ervaring te helpen verbeteren. En ze worden door meeste websites gebruikt en zijn tegenwoordig een standaard bijvangst voor het gebruik van internet.

Cookies bewaren de toegangsgeschiedenis van de gebruiker tot pagina’s en applicaties en hun interacties (klikken, formulieren, wachtwoorden, enz.) voor een bepaalde periode.

Dus elke keer dat de we de website opnieuw bezoeken die de cookies heeft verzonden, stuurt de browser de gegevens terug zodat de pagina’s sneller worden geladen, met al de voorkeuren van eerdere bezoeken.

Naast het optimaliseren van websitebezoeken, dienen cookies ook om digitale marketingstrategieën te verbeteren door de ervaring te personaliseren en de inhoud af te stemmen op de interesses en het gedrag van elke bezoeker.

Om te begrijpen wat cookies zijn en waarom dit onderwerp de laatste tijd hot is, is het ook essentieel om de verschillen te kennen tussen first-party cookies en cookies van derden.

Beide soorten cookies werken technisch gezien op dezelfde manier. Dit zijn gegevens die door de website worden verzameld en naar de browser worden verzonden, met de browsegeschiedenis en interacties van elke gebruiker.

Het verschil tussen eerste en derde partij cookies is hoe ze worden verzameld en waarvoor ze worden gebruikt.

First-party cookies worden gemaakt door dezelfde website die we bezoeken.

Ze verzamelen gegevens zoals taal- en betalingsmethodevoorkeuren, formulierinformatie zoals gebruikersnaam en wachtwoord, producten die in het winkelwagentje zijn opgeslagen, enzovoort.

Cookies van derden worden gemaakt door een ander domein dan het domein dat de gebruiker bezoekt. Ze worden over het algemeen gebruikt voor marketing- en reclamedoeleinden, omdat ze:

Controleer de navigatie van de gebruiker tussen verschillende websites (cross-site tracking).

Directe retargeting-advertenties, op basis van gedrag in het verleden.

Advertenties op een geoptimaliseerde manier weergeven op verschillende websites (adserving).

De huidige oorzaak van controverse zijn cookies van derden, die al zijn stopgezet in sommige browsers, waaronder Google Chrome.

Cookies kunnen voor veel verschillende doeleinden worden gebruikt.

Ondanks de controverse over gegevensprivacy, zijn cookies niet altijd slecht.

Over het algemeen worden cookies gebruikt om de webervaringen van gebruikers te optimaliseren en de inhoud en advertenties die ze te zien krijgen te verbeteren op basis van hun interesses.

Cookie-waarschuwingen zijn gebruikelijker geworden sinds de opkomst van gegevensbeschermingswetten, die vereisen dat gebruikers worden geïnformeerd dat hun gegevens worden opgeslagen en waarvoor ze zullen worden gebruikt.

Over het algemeen zijn cookies onschadelijk en kunnen ze alleen worden gebruikt om uw ervaring op websites te verbeteren. Het probleem is dat cookies van derden de veiligheid en bescherming van de gegevens van gebruikers mogelijk niet garanderen, wat de transparantie in hun verwerking aantast.

Een risico voor de bescherming van persoonlijke gegevens is de mogelijkheid dat bedrijven de informatie die ze verzamelen aan andere bedrijven verkopen zonder dat gebruikers het weten.

Vanaf dat moment wordt het gebruik onrechtmatig, ook al gebruiken ze de gegevens alleen voor bekende doeleinden.

Als we het hebben over een toekomst zonder cookies, hebben we het over het einde van cookies van derden.

Het is mogelijk om op een transparante en veilige manier van internetten te bouwen met cookies en Big Data. Maar om dat te doen, moeten we de manier waarop internet en digitale marketing de afgelopen jaren hebben gewerkt, hervormen.

Voor gebruikers heeft een toekomst zonder cookies in digitale marketing de neiging om meer veiligheid voor hun gegevens te brengen tijdens het browsen op internet. Dit is de bedoeling van deze hele beweging.

Aan de andere kant kunnen de gevolgen voor online adverteren ook een browse-ervaring betekenen die minder gepersonaliseerd en relevant is voor uw interesses, tenminste totdat de marketingindustrie zich aanpast aan deze transformatie.

In een wereld waarin privacy voorop staat, is het belangrijk om nauwe en directe relaties met klanten op te bouwen in plaats van te vertrouwen op derden.

Verzamel gegevens rechtstreeks van je klanten.

In plaats van te vertrouwen op cookies van derden, zijn er andere mechanismen voor gegevensverzameling te verkennen.

U kunt bijvoorbeeld marktonderzoek, tevredenheidsenquêtes en peilingen op sociale media uitvoeren.

Bied ook gratis interactieve inhoud of nuttig materiaal aan in ruil voor gebruikersgegevens. Op deze manier bouwt u een nauwere en directere relatie op met consumenten zonder hun gegevensbescherming in gevaar te brengen.

In het licht van zorgen over de privacy van persoonsgegevens en de geldigheid van richtlijnen voor gegevensbescherming, is er geen andere manier om met gebruikers om te gaan door transparant te zijn.

Er is geen ruimte meer voor duistere houdingen die de echte redenen voor het verzamelen van gebruikersgegevens verbergen. Klanten moeten weten hoe en waarom we hun gegevens willen verzamelen.

Dit is nu niet alleen een wettelijke verplichting, maar ook een manier om een ​​vertrouwensrelatie met de klant op bouwen.

Het privacybeleid is ook een verplichting die gedefinieerd in de richtlijnen voor gegevensbescherming.

Privacybeleid moet op de website toegankelijk zijn, in duidelijke en transparante taal, en informatie verstrekken over het gebruik en het doel van het verzamelen van gebruikersgegevens.

Mensen moeten ook weten hoe ze controle over hun gegevens kunnen uitoefenen, bijvoorbeeld om zich af te melden voor de bedrijfsgegevens of om bepaalde informatie uit hun bedrijfsregistratie te verwijderen.

Elke dag doordringt het internet meer aspecten van ons leven. Dit betekent dat er steeds vaker gevoelige gegevens worden verzameld.

Daarom willen gebruikers veilige relaties met bedrijven hebben, zodat hun informatie niet wordt misbruikt.

De toekomst zonder cookies nadert snel en bedrijven zullen zich aan moeten passen.

Waar blijven de ontwerprichtlijnen met aanbevelingen voor belanghebbenden over het gebruik van digitale technologieën voor het verzamelen van gegevens op afstand.

Door digitale technologieën te gebruiken voor het verzamelen van gegevens op afstand, kunnen bedrijven de toegangsbarrières verminderen voor populaties die mogelijk transport- of geografische obstakels hebben. Bovendien stellen deze technologieën bedrijven in staat om gegevens over het dagelijks leven, op afstand vast te leggen.

De vooruitgang in sensortechnologie, algemene computerplatforms en methoden voor gegevensoverdracht en -opslag hebben een revolutie teweeggebracht in de mogelijkheid om op afstand relevante informatie van individuen te verkrijgen en te analyseren.

De digitale technologieën die worden gebruikt voor data-acquisitie op afstand spelen een steeds grotere rol en bieden belangrijke kansen. In vergelijking met intermitterende proefbezoeken, kan het gebruik van digitale technologieën om op afstand gegevens te verzamelen, een continue of frequentere gegevensverzameling mogelijk maken.

Digitale technologieën brengen echter veiligheids- en privacyrisico’s met zich mee waarmee belanghebbenden rekening moeten houden, samen met risico’s.

We dringen er daarom op aan om eventuele cyberbeveiligingsrisico’s te evalueren die mogelijk de functionaliteit van het digitale technologieën zouden kunnen beïnvloeden of een risico zouden kunnen vormen voor de privacy. Bovendien moeten we na het verzamelen van de gegevens ervoor zorgen dat de gegevens veilig kunnen worden opgeslagen en verzonden.

We moeten zo het risico van mogelijke openbaarmaking van identificeerbare informatie aanpakken via een inbreuk, het algemene computerplatform of de duurzame elektronische gegevensopslag.

Samenwerken met fabrikanten om licentieovereenkomsten of servicevoorwaarden voor eindgebruikers te wijzigen voor bepaalde doeleinden. Doorgaans maken licentieovereenkomsten voor eindgebruikers het delen van gegevens met de fabrikant en andere partijen mogelijk. Als het echter om beschermde informatie gaat, mogen die gegevens alleen worden gedeeld met noodzakelijke partijen.

Het advies is altijd om adequate beveiligingsmaatregelen te nemen om gegevens te beveiligen en te voorkomen dat kwaadwillenden toegang krijgen tot.

Behalve dat we rekening moeten houden met cyberbeveiligingsproblemen, moeten we ook transparant zijn over de privacy en geïnformeerde toestemming verkrijgen. Het proces van geïnformeerde toestemming moet details over het verzamelen en gebruiken van gegevens tijdens en na duidelijk communiceren.

Waar van toepassing, moeten we ervoor zorgen dat het proces van geïnformeerde toestemming goed uitlegt dat gegevens kunnen worden gedeeld voor algemene doeleinden of derden, in overeenstemming met de licentieovereenkomst of servicevoorwaarden.

Licentieovereenkomsten en servicevoorwaarden zijn doorgaans lang en maken gebruik van complexe terminologie. Voor gegevensverzameling voorstellen, moeten we begrijpen hoe dergelijke overeenkomsten of servicevoorwaarden van invloed kunnen zijn en deze informatie in overweging nemen bij het ontwikkelen van documenten met geïnformeerde toestemming.

Het ontwikkelen van nieuwe technologieën, methoden en apparaten die enorme hoeveelheden gegevens kunnen verzamelen, kan mogelijk een revolutie teweegbrengen. Echter de voordelen van dergelijke technologieën en de potentiële beveiligings- en privacyrisico’s horen we in gelijke mate af te wegen.

De bottleneck van de Metaverse lijkt data te worden? Hoe neemt de  gewone man deel aan de nieuwe werelden in Metaverse?

Vorig jaar was het een gamebedrijf genaamd Roblox die het concept van Metaverse presenteerde en daar achteraan volgde de tech giganten zoals Facebook, Tencent en Bytedance.

Er zijn veel mogelijkheden, toepassingsscenario’s en toekomstige ontwikkelingsrichtingen voor Metaverse, maar ook de angst is aangewakkerd over het ontstaan van een virtuele wereld, omdat de Metaverse tenslotte een onbekende en vol vitaliteit is. Maar ook de vereisten van Meta Universe en het gebruik van persoonlijke gegevens zorgen voor twijfels.

De ultieme uitdaging van de Metaverse: het effectief omgaan met en toepassen van persoonsgegevens.

De Metaverse heeft ten minste acht elementen nodig: identiteit, vrienden, onderdompeling, lage latentie, diversificatie, overgave, economisch systeem en beschaving. Om te zorgen dat we er volledig in op kunnen gaan.

In zo’n virtuele wereld is alles gepersonaliseerd rond persoonlijke gegevens zodat ons hersenen denken dat het allemaal is zoals het zou moeten zijn. En een gewone tijdsbesteding een manier van leven kan worden al roept dat voor ouderen wel de herinnering op aan de matrix. Het is niet moeilijk om te zien dat we voor de bovenstaande 8 elementen zeker zullen zorgen naar een nieuwe belangstelling voor persoonlijke gegevens.

In de Metaverse hoef je je niet langer te haasten, is materieel productie niet noodzakelijk, ongeacht activa, identiteit, beschaving en economische grondslag. In dit universum zijn het, alleen gegevenswijzigingen en wijzigingen in programmaparameters. Die bepalen hoe je universum eruit ziet en hoe je er je in beweegt. Dit maakt ieder van ons in de toekomst het belangrijkste dataknooppunt in de Metaverse. Elke nieuwkomer heeft zijn eigen databestand.

Maar het verschil is dat in de echte wereld die we kennen, internetgegevens rond de gebruiker zijn gebouwd door ondernemingen. Internetbedrijven kunnen enorme hoeveelheden gegevens ordenen en archiveren met enorme rekenkracht. Dit is eigenlijk heel inefficiënt als je van deze wereld naar een andere wereld wilt springen. Maar in de Metaverse zal deze situatie moeten worden doorbroken en zullen we als gebruikers de verantwoordelijkheid op ons moeten nemen om onze gegevens in eigen bestanden te organiseren, zodat big data ons echt van dienst kan zijn.

Als de Metaverse zich ontwikkelt en wordt gebruikt door het bedrijfsleven en in ons leven, zullen enorme hoeveelheden gegevens worden gegenereerd en dit zal veel hardware en datacentra’s voor de cloud naar de echte wereld brengen.

Metaverse is zelfs disruptief, een enorme internet transformatie. En het verschijnen van een bron universum, zal ongetwijfeld grote veranderingen in ons leven veroorzaken.

Maar zelfs als we niets doen, zullen we de komende 10 jaar de invloed van de Metaverse om ons heen voelen. Omdat er een data profiel voor ons zal moeten worden opgebouwd en beheerd. Een digitale tweeling waarmee we samen optrekken in een fysieke en een virtuele wereld ongeremd door grenzen of obstakels.