Pipl

China heeft een wet op de bescherming van persoonsgegevens aangenomen. De wet Personal Information Protection Law (PIPL) gaat op 1 november in. 

En is een signaal van de intentie van de communistische leiders om de gegevensverzameling commerciële Chinese internetbedrijven aan te pakken, door wettelijke beperkingen op te leggen aan het verzamelen van gebruikersgegevens.

De nieuwe Chinese toezichthouder die zich richt op het gedwongen afstaan van gegevens voor internetgebruikers is vanaf nu ook actief.

China is met de Personal Information Protection Law (PIPL) een stap dichter bij het aanpakken van het ongevraagd gegevensverzamelen..

De nieuwe wet vereist dat bedrijven hun gebruikers een opt in en opt out optie bieden. En zo zelf kunnen beslissen over hoe hun informatie verzameld en hoe deze wel of niet kan worden gebruikt, zoals de mogelijkheid om niet te worden gevolgd voor marketingdoeleinden of alleen informatie te krijgen op basis van persoonlijke kenmerken.

De wet stelt ook eisen aan de manier waarop gegevensverwerkers toestemming van individuen dienen te verkrijgen om gevoelige soorten gegevens te kunnen verwerken, zoals biometrische, medische en gezondheids-, financiële- en locatiegegevens.

Bedrijven die illegaal gebruikersgegevens zonder toestemming van de gebruiker verwerken, lopen het risico dat hun service wordt opgeschort of beëindigd.

Alle westerse bedrijven die zaken doen in China waarbij persoonlijke gegevens van burgers worden verwerkt, moeten rekening houden met de jurisdictie van de wet. Dat betekent wettelijke vereisten, zoals de noodzaak om lokale vertegenwoordigers te hebben die rapporteren aan toezichthoudende instanties in China.

De kernelementen van de nieuwe wet vertonen overeenkomsten met de wetgeving van de Europese Unie. Waar de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG) burgers een uitgebreide reeks rechten biedt.

Maar de context waarin gewerkt word is natuurlijk heel anders, niet in het minst gezien de manier waarop de Chinese staat uitgebreide gegevens gebruikt om het gedrag van zijn eigen inwoners in de gaten te houden en te controleren.

Alle beperkingen die de PIPL zou kunnen stellen aan de mogelijkheid van Chinese overheidsdiensten om gegevens over haar inwoners te verzamelen. Zijn misschien niet veel meer dan een poging om een ​​dekmantel te creëren om de voortdurende gegevensverzameling door de Chinese Communistische Partij en het staatsveiligheidsapparaat aan het oog te onttrekken.

Of de nieuwe regels voor gegevensbescherming zouden kunnen worden gebruikt om de macht van de gehele technologiesector verder te reguleren is op dit moment nog onduidelijk.

Besef cq noodzaak

Het besef van de noodzaak van onderling verbonden systemen die gebruik maken van het internet om dingen gemakkelijker te vereenvoudigen, zorgt voor een revolutie in de manier waarop we leven.

Het internet van dingen is inmiddels de belangrijkste bron voor het verzamelen van gegevens. De analyse en verwerking van deze verzamelde gegevens hebben geleid tot tal van moderne analytische oplossingen. 

Het internet van dingen geeft zo een nieuwe betekenis aan het woord “intelligent”. Door een relatie aan te gaan met andere technologieën, processen en data-analyse op een economische en schaalbare manier.

Omdat het Internet van dingen een datagestuurde technologie is, draagt het aanzienlijk bij aan de toename van beschikbare informatie en beïnvloed het de manier waarop we al jaren hebben gewerkt. Steeds meer innovatieve digitale oplossingen die mogelijk bestaan uit betere, meer geavanceerde analyses en data gerichte besluitvorming kenmerken veranderingen. Één voortdurend evoluerend technologie, die het ons soms moeilijk maakt om de technologie en de voordelen ervan te begrijpen.

Constante onderzoek, van de implementatie en de opwaardering van de IoT-technologie heeft ons ertoe gebracht meer geavanceerde mechanismen te ontwikkelen waarmee gegevens kunnen worden verwerkt.

We ontwikkelen goedkope sensor en nieuwe communicatietechnieken waarmee we miljarden apparaten met elkaar kunnen verbinden en waarover we informatie delen.

Door Global Positioning Systems (GPS) weten we waar een voorwerp is, en kunnen we ongevallen te voorkomen. Ook kunnen we het productieproces en onderhoud van apparatuur stroomlijnen en beter beheren via het internet van dingen.

Slimme waterpompen, irrigatiesystemen, controleren niveaus en en bepalen mee hoeveelheid pesticiden we kunnen gebruiken tijdens groei van de gewassen. Waardoor de productie en kwaliteit van de oogst een boost kan worden geven.

Integratie of levensreddende technologieën in de gezondheidszorg zullen de kwaliteit van het leven verbeteren en onze gezondheid door middel van constante monitoring op peil houden.

Ook de omgeving waarin we wonen wordt beïnvloed door slimme verwarmingsketels, automatische deursloten,. En meer geavanceerde functie’s in ons huis waarvan intelligente/slimme verlichting  slechts een van de voorbeelden is.

Daarbij wisselen we voortdurend informatie uit, wat betekent dat de er voortdurend waardevolle gegevens en inzichten worden verzamelt door middel van interactie.

De informatie die wordt verzameld, is niet beperkt tot de apparaten die eigendom zijn van bedrijven of organisaties. Dit proces omvat ook elk persoonlijk apparaat in en buiten ons huis.

Hoeveel data

Hoeveel data wordt er elke dag gecreëerd? Hoeveel data gebruikt de gemiddelde persoon? Onze smartphones en tablets, alle innovaties in mobiele netwerken en wifi, zorgen voor de creatie en hoger verbruik van data.

Dus hoeveel data er elke dag geproduceerd in onze nieuwe werkelijkheid, heeft elke dag een ander antwoord. Voordat we ingaan op de vraag hoeveel data we produceren, moeten we eerst een opsomming maken.

* In 2020 creëerden mensen elke seconde bijna 2 MB aan data.

* Tegen 2025 zullen er wereldwijd meer dan 200 zettabytes aan gegevens in cloudopslag staan..

* Bijna 50 zettabyte aan gegevens vormen ons digitale universum.

* Elke dag worden meer 300 miljard e-mails verzonden en 500 miljoen tweets gemaakt.

Maar als we het hebben over hoeveel data die er elke dag wordt gecreëerd, is de huidige schatting meer dan 1 biljoen MB per dag.

Zelfs terwijl we deze post lezen, slaat we veel onbruikbare gegevens op. We kunnen overwegen om die ruimte weer vrij te maken en onnodige gegevens te verwijderen. Echter de praktijk leert ons dat maar weinig mensen dit doen, met als resultaat bergen onbruikbare gegevens.

Aan het begin van dit jaar waren er wereldwijd bijna 5 miljard actieve internetgebruikers.

Dat is duizelingwekkend, als je bedenkt dat dit er in 2013 slechts 2,6 miljard waren.

De mobiele telefoon of moeten we smartphone zeggen, is met 4,28 miljard unieke gebruikers, is de aanjager van deze duizelingwekkende groei. En daarmee de grootste generator van data in onze wereld op dit moment.

En de mobiele telefoon maakt het mogelijk om persoonsgericht advertenties, content en data te genereren.

Daarbij verovert IoT inmiddels onze woningen en deze groei vertoont geen tekenen van vertraging. Sterker nog, de industrie is booming. Naarmate het aantal IoT-apparaten toeneemt, neemt ook het aantal actieve gebruikers toe.

In 2019 was het aantal aangesloten IOT apparaten slechts een kleine 8 miljard, dit aantal zal voor 2030 meer dan verdrievoudigen zijn.

Geholpen door slimme netwerken, volgsystemen, monitoring, autonome voertuigen en infrastructuur. En dat zijn er al meer dan drie miljard, gadgets zoals lampen, huishoudelijke apparaten, slimme meters, alarmen en volgsystemen.

Hoe groot is de grootte van de gegevens?

En hoe maken we van kleine hoeveelheden gegevens big data.

Hoeveel is een byte?

1 byte is gelijk aan 0,001 kilobyte.

Hoeveel is een kilobyte?

1 kilobyte is gelijk aan 1024 bytes.

Hoeveel is een megabyte?

1 megabyte is gelijk aan 1024 kilobytes.

Hoeveel is een gigabyte?

1 gigabyte is gelijk aan ongeveer 1024 megabytes.

Hoeveel is een terabyte?

1 terabyte is gelijk aan 1024GB.

Hoeveel is een petabyte?

1 petabyte is gelijk aan 1024 terabyte.

Hoeveel is een exabyte?

1 exabyte is gelijk aan ongeveer 1024 petabyte.

Hoeveel is een zettabyte?

1 zettabyte is gelijk aan ongeveer een biljoen gigabyte.

Hoeveel is een yottabyte?

1 yottabyte is gelijk aan 1.204 zettabyte.

Goed om te onthouden het grootste deel van de gegevens wereldwijd is in de afgelopen twee jaar gegenereerd, het zal interessant zijn om te volgen ‘hoeveel gegevens er elke dag worden gegenereerd’ en hoeveel dat over een jaar is. De hoeveelheid gegevens zal zelfs nog meer toenemen in de komende vijf tot tien jaar, waardoor we in de komende jaren radicaal anders zullen moeten gaan denken over gegevens en de rol van data in onze samenleving.

Data privacy

De afgelopen jaren hebben we een toename gezien in het publieke debat en het bewustzijn rond dataprivacy. Met het verschijnen van strikte privacyregels (AVG), dagelijkse nieuwsartikelen over datalekken, is privacy een zorg geworden voor ons allemaal. Met als gevolg dat gegevensprivacy een grondrecht is geworden, waarbij steeds meer mensen het als een mensenrecht beschouwen.

Jarenlang ging het beschermen van de privacy over het geven van toestemming bij online belevingen en hoe onze gegevens ‘veilig’ waren. In de realiteit van vandaag is dit begrip verdwenen, omdat we online te veel waarde krijgen om onszelf te beperken omwille van onze ‘privacy’. Zou dit een reden kunnen zijn om privacy te heroverwegen en in plaats te focussen op data-eigendom.

We zitten midden in de groeistuip van het internet. De meesten van ons maken zich geen zorgen bij het delen van foto’s van onze vakantie of waar we net ingecheckt zijn. Deze onschuldige dingen zijn inmiddels veranderd. De eindeloze rij van privacy schandalen en inbreuken op ons vertrouwen, hebben de betrouwbaarheid van het internet geschaad.

Desalniettemin, zijn we na de meest digitale jaar ooit zijn we meer online gaan leven en verhuizen steeds meer diensten naar de digitale wereld, meer dan ooit tevoren, wat duidelijk maakt dat het delen van gegevens nergens toe leidt. We delen meer gegevens en deze gegevens zijn een handelsartikel geworden en vereiste voor bijna elke digitale interactie, is het daardoor tijd om een ​​nieuw standpunt in te nemen waarbij we onze gegevens zelf beheren terwijl we ons op het internet bewegen.

Te lang hadden we niets te zeggen over onze gegevens, maar met de wereldwijde privacy trend, regelgeving zoals de AVG, CCPA en LGPD, die onze gegevens definiëren als een persoonlijk bezit, dat toegankelijkheid en eigendom betekend voor onze eigen data die de nieuwe standaard moet worden.

Komt het er eigenlijk op neer dat er niet zoiets bestaat als een veilig en risicovrij internet; datalekken gebeuren nu eenmaal. En we moeten onze relaties met bedrijven koesteren zonder de waarde die we ervoor terugkrijgen te beperken.

Als onze gegevens zijn persoonlijk goed, zo moeten we ze behandelen zoals elk ander goed en kijken naar de waarde versus de kosten van het delen ervan. Om de balans te vinden, moeten we begrijpen welke gegevens we delen en de bijbehorende risico’s en wat we ervoor terugkrijgen. Velen van ons zullen het niet erg vinden om onze gegevens te delen in ruil voor gepersonaliseerde ervaringen, zoals het krijgen van aanbevelingen op basis van onze luistergeschiedenis of het hebben van een smartwatch die onze vitale lichaamsfuncties in de gaten houdt.

Maar het is niet altijd zo dat je er voldoende voor terug krijgt, je moet weten met wie of wat je gegevens deelt om weloverwogen beslissingen te kunnen nemen.

De kernprincipes van data-eigendom:

• Toegang en transparantie: om te weten welke data je deelt, met wie, wat bedrijven ermee kunnen / doen en wat de risico’s kunnen zijn.

• Keuze en controle: je moet een grens kunnen trekken, welke gegevens je wilt delen op basis van de toegevoegde waarde die je ervoor terug krijgt. Het delen van gegevens kan een goede zaak zijn, zolang het voor beide partijen dezelfde waarde biedt; als dit niet het geval is, moet je het eigendom van die gegevens terug te kunnen nemen.

Door de wereldwijde privacyregelgeving die consumenten gegevensrechten geeft, eisen steeds meer consumenten eigendom van hun persoonlijke gegevens. Transparantie, gemakkelijke toegang en controle over hun gegevens, is waardoor gegevensprivacy en eigendom een ​​noodzaak geworden. Het is geen toeval dat focus op privacy de komende jaren verdubbelt en een van de belangrijkste onderscheidende factoren is bij onze beslissingen in de toekomst.

Dit is ook het moment om te kijken naar verantwoorde gegevensverzameling, anonimiseren, encryptie en minimalisering om het vertrouwen van ons de klanten terug te winnen. Aangezien datalekken en privacyschandalen dagelijkse kost worden, moeten we onze gegevens op alle mogelijke manieren beschermen.

En wat als geen enkel bedrijf zichzelf echt kan beschermen, en dus is een datalek niet een kwestie van of, maar eerder van wanneer. Bedrijven moeten dit meenemen bij het evalueren van hun beleid voor het verzamelen en bewaren van gegevens. Gegevensinbreuken heeft niet alleen gevolgen voor de privacy- en juridische teams, maar ook voor het aanzien van het bedrijf, de merkreputatie en het vertrouwen die ze in de loop der jaren hebben opgebouwd enorm schaden.

Bedrijven moeten ons actief laten zien, dat ze om onze privacy geven door een gemakkelijke manier te bieden om onze rechten uit te oefenen, dan zullen ze worden beloond met een groter vertrouwen.

De toekomst ziet er veelbelovend uit waarin data-eigendom meer zal worden dan alleen een last, een cruciaal onderdeel van de gebruikerservaring, merkreputatie, vertrouwen en de resultaten.