Data privacy

De afgelopen jaren hebben we een toename gezien in het publieke debat en het bewustzijn rond dataprivacy. Met het verschijnen van strikte privacyregels (AVG), dagelijkse nieuwsartikelen over datalekken, is privacy een zorg geworden voor ons allemaal. Met als gevolg dat gegevensprivacy een grondrecht is geworden, waarbij steeds meer mensen het als een mensenrecht beschouwen.

Jarenlang ging het beschermen van de privacy over het geven van toestemming bij online belevingen en hoe onze gegevens ‘veilig’ waren. In de realiteit van vandaag is dit begrip verdwenen, omdat we online te veel waarde krijgen om onszelf te beperken omwille van onze ‘privacy’. Zou dit een reden kunnen zijn om privacy te heroverwegen en in plaats te focussen op data-eigendom.

We zitten midden in de groeistuip van het internet. De meesten van ons maken zich geen zorgen bij het delen van foto’s van onze vakantie of waar we net ingecheckt zijn. Deze onschuldige dingen zijn inmiddels veranderd. De eindeloze rij van privacy schandalen en inbreuken op ons vertrouwen, hebben de betrouwbaarheid van het internet geschaad.

Desalniettemin, zijn we na de meest digitale jaar ooit zijn we meer online gaan leven en verhuizen steeds meer diensten naar de digitale wereld, meer dan ooit tevoren, wat duidelijk maakt dat het delen van gegevens nergens toe leidt. We delen meer gegevens en deze gegevens zijn een handelsartikel geworden en vereiste voor bijna elke digitale interactie, is het daardoor tijd om een ​​nieuw standpunt in te nemen waarbij we onze gegevens zelf beheren terwijl we ons op het internet bewegen.

Te lang hadden we niets te zeggen over onze gegevens, maar met de wereldwijde privacy trend, regelgeving zoals de AVG, CCPA en LGPD, die onze gegevens definiëren als een persoonlijk bezit, dat toegankelijkheid en eigendom betekend voor onze eigen data die de nieuwe standaard moet worden.

Komt het er eigenlijk op neer dat er niet zoiets bestaat als een veilig en risicovrij internet; datalekken gebeuren nu eenmaal. En we moeten onze relaties met bedrijven koesteren zonder de waarde die we ervoor terugkrijgen te beperken.

Als onze gegevens zijn persoonlijk goed, zo moeten we ze behandelen zoals elk ander goed en kijken naar de waarde versus de kosten van het delen ervan. Om de balans te vinden, moeten we begrijpen welke gegevens we delen en de bijbehorende risico’s en wat we ervoor terugkrijgen. Velen van ons zullen het niet erg vinden om onze gegevens te delen in ruil voor gepersonaliseerde ervaringen, zoals het krijgen van aanbevelingen op basis van onze luistergeschiedenis of het hebben van een smartwatch die onze vitale lichaamsfuncties in de gaten houdt.

Maar het is niet altijd zo dat je er voldoende voor terug krijgt, je moet weten met wie of wat je gegevens deelt om weloverwogen beslissingen te kunnen nemen.

De kernprincipes van data-eigendom:

• Toegang en transparantie: om te weten welke data je deelt, met wie, wat bedrijven ermee kunnen / doen en wat de risico’s kunnen zijn.

• Keuze en controle: je moet een grens kunnen trekken, welke gegevens je wilt delen op basis van de toegevoegde waarde die je ervoor terug krijgt. Het delen van gegevens kan een goede zaak zijn, zolang het voor beide partijen dezelfde waarde biedt; als dit niet het geval is, moet je het eigendom van die gegevens terug te kunnen nemen.

Door de wereldwijde privacyregelgeving die consumenten gegevensrechten geeft, eisen steeds meer consumenten eigendom van hun persoonlijke gegevens. Transparantie, gemakkelijke toegang en controle over hun gegevens, is waardoor gegevensprivacy en eigendom een ​​noodzaak geworden. Het is geen toeval dat focus op privacy de komende jaren verdubbelt en een van de belangrijkste onderscheidende factoren is bij onze beslissingen in de toekomst.

Dit is ook het moment om te kijken naar verantwoorde gegevensverzameling, anonimiseren, encryptie en minimalisering om het vertrouwen van ons de klanten terug te winnen. Aangezien datalekken en privacyschandalen dagelijkse kost worden, moeten we onze gegevens op alle mogelijke manieren beschermen.

En wat als geen enkel bedrijf zichzelf echt kan beschermen, en dus is een datalek niet een kwestie van of, maar eerder van wanneer. Bedrijven moeten dit meenemen bij het evalueren van hun beleid voor het verzamelen en bewaren van gegevens. Gegevensinbreuken heeft niet alleen gevolgen voor de privacy- en juridische teams, maar ook voor het aanzien van het bedrijf, de merkreputatie en het vertrouwen die ze in de loop der jaren hebben opgebouwd enorm schaden.

Bedrijven moeten ons actief laten zien, dat ze om onze privacy geven door een gemakkelijke manier te bieden om onze rechten uit te oefenen, dan zullen ze worden beloond met een groter vertrouwen.

De toekomst ziet er veelbelovend uit waarin data-eigendom meer zal worden dan alleen een last, een cruciaal onderdeel van de gebruikerservaring, merkreputatie, vertrouwen en de resultaten.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *