Persoonlijke gegevens worden steeds belangrijker in ons leven. We gebruiken persoonsgegevens om ons gedrag te kwantificeren , via gezondheidsapps of voor ‘personal branding’ en ook worden we steeds vaker gedwongen afstand te doen van onze gegevens om toegang te krijgen tot diensten.
Met de wildgroei aan embedded sensoren speelt je omgeving een sleutelrol in het gebruik van data, ook al blijft dit relatief verborgen. In je omgeving zijn locaties voor het vastleggen van persoonlijke gegevens. Zoals de camera’s op gebouwen, kruispunten en gewoon bij de buren aan de voordeur.
Deze gegevens worden gebruikt om de omgeving aan te passen aan het gedrag van mensen, en steeds vaker gebruiken organisaties, bedrijven en overheden deze gegevens om te begrijpen hoe gemeenschappen zich ontwikkelen.
Een hele reeks technische, praktische, sociale en ethische uitdagingen komen voort uit dit nog steeds ontwikkelende gebied van gebruik van data, en er blijven nog veel open vragen.
Dit zorgt voortdurende discussies door een gemeenschap van onderzoekers die de data samen brengen en geïnteresseerd zijn in persoonlijke informatie en het ontwerp van interactieve gebouwen en omgevingen.
Alleen de kritische discussie lijkt niet op gang te komen, over de toekomstige rol van persoonlijke gegevens in interacties met de omgeving. Menselijke of het liefst persoonlijke gegevens en de omgeving variabelen, zijn ideaal voor onderzoekers en praktijkmensen die geïnteresseerd zijn in de omgeving, informatie en menselijke interactie.
Dit alles om beter te kunnen voorspellen wat onze volgende actie of reactie is op een situatie en of deze eventueel te beïnvloeden is.