De Data Act heeft tot doel te definiëren hoe de data-economie waarde verdeelt onder marktdeelnemers, concurrentie bevordert, gebruikers keuze biedt, lock-in-effecten voorkomt en innovatiekansen creëert.
We dienden meer dan 1.000 amendementen in, die het oorspronkelijke voorstel aanzienlijk zouden kunnen veranderen.
De amendementen op de Data Act zijn binnen, een overzicht van de belangrijkste ideeën die door EU-wetgevers zijn ingediend.
De datawet kan worden verbeterd om ervoor te zorgen dat het technisch haalbaar, juridisch veilig en financieel levensvatbaar is en aantrekkelijk is voor betrokken actoren om deel te nemen aan de data-economie.
Daarbij wordt er gepleit voor vrijstelling van het mkb van verplichtingen tot het delen van gegevens.
Aanvankelijk regelde de Data Act toegang tot en het delen van voorwaarden voor de gegevens die worden gegenereerd door elk aangesloten apparaat, behalve voor producten die specifiek zijn ontworpen om inhoud weer te geven of af te spelen, zoals smart-tv’s en smartphones.
Deze producten kunnen nog steeds worden opgenomen, maar alleen voor zover ze functioneren als een Internet of Things (IoT)-apparaat, bijvoorbeeld wanneer ze afstand of snelheid berekenen, wat volgens hem zou kunnen bijdragen aan het verbeteren van de prestaties van aangesloten producten.
Met een onderscheid tussen onbewerkte gegevens, gegevens zoals ze worden verzameld, en voorbereide gegevens, gegevens die werden verwerkt om ze meer ‘begrijpelijk’ te maken, waarbij ze specificeerde dat de gegevenswet alleen betrekking heeft op de eerste.
Het type data dat onder de komende regelgeving valt, zal ook van invloed zijn op hoe de nieuwe spelregels de economische verhoudingen zullen hervormen.
De definitie van gegevenshouders moet ook worden uitgebreid tot alle partijen met een contractueel recht om de gegevens te gebruiken, wat betekent dat er meer dan één gegevenshouder voor hetzelfde product kan zijn.
Daarbij is de noodzaak om de relatie tussen de gegevenshouder en de productfabrikant te verduidelijken, twee rollen die nu zijn samengevoegd wil de wetgever graag onderscheiden, met name door verschillende contractuele afspraken met de gebruikers te hebben.
Om de relatie tussen gegevenshouder, gebruikers en een derde partij te verduidelijken, maar gaat verder op het gebied van bescherming van bedrijfsgeheimen door te verzoeken om waarborgen die in het contract moeten worden overeengekomen en genomen voordat het delen van gegevens plaatsvindt.
De wettelijke verplichtingen verduidelijken voor technische oplossingen om effectief gegevens te delen, namelijk in de vorm van Software Development Kits of Application Programming Interfaces.
De noodzaak om gebruikers in staat te stellen hun niet-persoonlijke gegevens te gelde te maken, door richtlijnen te ontwikkelen over hoe een redelijke prijs moet worden berekend en wat de omstandigheden zijn voor marktverstoring.
Voorstander van het genereren van inkomsten met data zijn er steeds meer. Zij zijn van mening dat het recht om industriële data te gelde te maken voor gebruikers en datahouders, in combinatie met de data-intermediairs die zijn opgericht onder de Data Governance Act, de ontwikkeling van liquide datamarkten in Europa zal bevorderen.
De vraag wie geld kan verdienen aan toegang tot niet-persoonlijke gegevens die uit een apparaat komen. Gebruikers, gegevenshouders en gegevensontvangers zouden dat moeten kunnen uitzoeken zonder honderden advocaten nodig te hebben.
Daarbij sluit de commissie, technologiebedrijven uit die zijn aangewezen als poortwachters in het kader van de wet op de digitale markten om te profiteren van de gegevensuitwisselingsbepalingen van de gegevenswet. Met een voorstel om dat verbod uit te breiden tot alle spelers met een dominante positie op de datamarkt.
Privaat gehouden gegevens hebben een groot potentieel om de publieke sector te helpen nauwkeurigere, efficiëntere en op informatie gebaseerde beslissingen te nemen en de administratieve last te verminderen wat een uitbreiding van de uitzonderingsgevallen zou betekenen.
Door de reikwijdte van dit onderdeel beperken tot louter industriële gegevens en een rechtsgrondslag te eisen voor het verzoek om toegang tot gegevens en waarborgen in te voeren ter bescherming van economische belangen.
Met de introductie van ‘openbare noodsituatie’, een one-stop-shop met één enkele autoriteit gezien de rol van bemiddelaar van de verzoeken met de particuliere sector, strengere voorwaarden voor het delen van gegevens en aanvullende waarborgen voor beveiliging, beheer en overdracht.
Een substantiëlere afstemming met de Data Governance Act en een grotere rol voor de European Data Innovation Board, die zou worden belast met het ontwikkelen van interoperabiliteitsspecificaties om ervoor te zorgen dat gegevens vrij kunnen worden verplaatst zonder technische beperkingen.
Om te voorkomen dat de door een gebruiker of derde partij verkregen gegevens worden gebruikt om de gegevenshouder schade toe te brengen, bijvoorbeeld om de veiligheid van het product te ondermijnen.