Data governance heeft alles te maken met het vaststellen en handhaven van interne standaarden. Deze standaarden of gegevensbeleid hebben rechtstreeks betrekking op de methoden die door de organisatie worden gebruikt om gegevens te verzamelen, op te slaan, te verwerken en te verwijderen wanneer deze het einde van hun levenscyclus bereiken.
Hoewel gegevensprivacy en compliance de belangrijkste drijfveren zijn voor inspanningen op het gebied van gegevensbeheer, hebben ze ook een economisch aspect: het heeft geen financiële zin om gegevens koud te houden op dure, krachtige hardware. Er is ook een beveiligingsaspect aan gegevensbeheer, aangezien onveilige gegevens het risico lopen gecompromitteerd, beschadigd, gestolen of gelekt te worden. Data governance heeft de taak ervoor te zorgen dat dit niet gebeurt.
Bij het vaststellen van standaarden en beleid voor opslagomgevingen is het duidelijk definiëren van het beleid de eerste stap. Maar de even belangrijke tweede stap is om ze grondig en herhaaldelijk te communiceren aan iedereen op wiens werk ze van invloed zijn. Bestaand beleid is zinloos als het niet wordt gevolgd, en het kan niet worden gevolgd als mensen zich er niet van bewust zijn. Neem ze op in onboarding-procedures, prestatiebeoordelingen en terugkerende inspanningen om ervoor te zorgen dat ze een integraal onderdeel worden van de cultuur van de organisatie.
Ze zijn ook zinloos als ze stagneren. Gegevensbeleid moet dynamische, levende documenten zijn die worden bijgewerkt om veranderende omstandigheden, bedreigingen en uitdagingen weer te geven. Maak doorlopende beoordelingen en updates onderdeel van het beleid om ervoor te zorgen dat ze actueel en relevant blijven.
Objectopslag kan helpen bij het implementeren van een consistent beleid voor gegevensbeheer, het afdwingen van gegevensstandaarden, het waarborgen van de gegevenskwaliteit, het instellen van de juiste toegangscontroles en het onderhouden van een uitgebreide gegevenslijn. Dit kan op zijn beurt een betere data-integriteit, compliance en beheer gedurende de hele datalevenscyclus bevorderen.
De inherente metadatamogelijkheden van objectopslag sluiten aan bij de vereisten voor gegevensbeheer, waardoor een efficiënte categorisering, classificatie en doorzoekbaarheid van gegevens mogelijk wordt en tegelijkertijd de mogelijkheid wordt geboden om enorme hoeveelheden ongestructureerde gegevens duurzaam op te slaan.
Veel organisaties die beleid en richtlijnen hebben ontwikkeld rond gestructureerde gegevens, worstelen nog steeds met hetzelfde doen voor ongestructureerde gegevens. Omdat ongestructureerde gegevens, bijvoorbeeld gebruikersdocumenten, video, audio, medische beeldvorming, toepassingsbestanden, gegevens van Internet of Things (IoT)-apparaten en logbestanden, niet in een database passen, kunnen lopende inspanningen op het gebied van gegevensbeheer deze gemakkelijker over het hoofd zien.
Organisaties hebben een holistisch begrip nodig van de soorten en hoeveelheden gegevens die ze verzamelen en opslaan om effectief beleid vast te stellen om deze te beheren.
De eenvoudigste manier om een raamwerk voor databeheer voor ongestructureerde data te ontwikkelen, is door analyses te gebruiken om te begrijpen wat je hebt.
Ontdek hoeveel ongestructureerde gegevens er zijn en waar ze zich bevinden, wie ze heeft gemaakt, hoe ze groeien, de gebruikspatronen en wat het kost om deze gegevens te genereren.
Kijk vervolgens welke gegevens verouderd zijn en wat kan worden verwijderd, gelaagd, gearchiveerd en nauwkeuriger beheerd. Voeg tegelijkertijd automatisering toe aan data governance-processen om taken efficiënt te beheren en een audittrail te bieden van welke bedrijfsgegevens door applicaties zijn opgenomen.
Hoe intelligenter de datalaag is, hoe meer waarde de data kunnen bieden. Meer waardevolle data maakt de rol van data governance sterker. Actieve archiefoplossingen kunnen dienen als raamwerk voor gegevensbeheer door een intelligente softwarelaag voor gegevensbeheer op te nemen die gegevens automatisch plaatst waar ze thuishoren en de locatie ervan optimaliseert op basis van kosten, prestaties en gebruikerstoegangsbehoeften.
Datagovernance is het proces van het beheren van de beschikbaarheid, bruikbaarheid, integriteit en beveiliging van gegevens. Door gebruik te maken van metadata en een wereldwijde naamruimte, zijn gegevens toegankelijk, doorzoekbaar, en veilig, waardoor de consistentie en integriteit van gegevens wordt gewaarborgd voor naleving van de regelgeving.
Het ondersteunen van actieve archieven met opslagtechnologieën voor optische schijven kan gegevensbewaring op de lange termijn bieden. Deze technologieën zijn ontworpen om bestand te zijn tegen omgevingsfactoren zoals temperatuur, vochtigheid en magnetische interferentie, waardoor de integriteit en levensduur van gearchiveerde gegevens wordt gegarandeerd. Met een typische levensduur van honderden jaren of meer zijn optische schijven zeer geschikt voor archiveringsdoeleinden.
Gegevenssoevereiniteit is belangrijker dan ooit geworden in het licht van het aannemen van privacywetten zoals de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG) van de Europese Unie en andere in plaatsen als Californië en Nieuw-Zeeland. Dergelijke wetten schrijven voor dat gegevens binnen een land, staat of regio moeten blijven, met als doel de privacy van de gegevens van individuen te waarborgen.
De uitdaging van deze regels is dat cloudopslag over het algemeen geen grenzen kent: het kan overal worden opgeslagen, en dat is vaak ook het geval. Bovendien centraliseren grote bedrijven vaak een deel van hun inspanningen voor het verzamelen van gegevens, wat in strijd is met lokale soevereiniteitswetten. Zeer gevoelige gegevens kunnen in bepaalde regio’s beter worden ondergebracht in een datacenter dan worden doorgestuurd naar de cloud, waar de exacte locatie van die gegevens moeilijk te volgen kan zijn.
Ondanks de uitdagingen die dergelijke regelgeving met zich meebrengt voor cloudopslag, gaat de cloud niet weg. Naarmate de regels voor gegevensprivacy van kracht worden, reageren hyperscalers en andere cloudproviders door lokale datacenters uit te bouwen om regio’s te bedienen en de gegevenssoevereiniteit beter te waarborgen.
Als de cloud de privacy en soevereiniteit van gegevens niet kan garanderen, moeten we overwegen om gegevens van de cloud terug naar het datacenter te repatriëren. Zelfs met volledige zekerheid van privacy en lokalisatie van gegevens van cloudproviders, moeten we kunnen besluiten dat er nog steeds te veel risico is: gegevens opslaan in een eigen datacenter is de enige manier om 100 procent zeker te zijn van naleving.
Inspanningen op het gebied van gegevensbeheer kunnen organisaties helpen bij het vaststellen van beleid om te beoordelen waar gegevens zijn opgeslagen en wanneer repatriëring moet worden overwogen.